สีไพร - ชาย เมืองสิงห์

สีไพรน้องพี่
พี่แต่งเพลงนี้กันเหงา
ต่างจิตแทนใจ
คิดถึงยามไกล
จำได้ไหมแฟนเก่า
เจ้าจงเมตตา
หนังสือพิมพ์ลงข่าว
เสียงเกรียวกราวอึงมี่
ว่าน้องสีไพรของพี่
ประกวดเทพีบ้านนา
ได้รับรางวัลเบอร์หนึ่ง
เสียงอึงคะนึงลือลั่น
พี่มองเห็นรูปใจสั่น
ชักนึกหวั่นหวั่นผวา
เจ้าถือถ้วยเงินใบใหญ่
มีพวงมาลัยคล้องคอ
กำลังร่าเริงหัวร่อ
ดีใจจริงหนอกานดา
สมใจน้องคราวนี้
คงลืมพี่เสียกระมัง
พี่ชายคงไม่มีหวัง
เพราะน้องกำลังฟู่ฟ่า
เห็นภาพรักรำลึก
เมื่อยามดึกปีก่อน
ที่เคยเง้างอดออดอ้อน
หนุนตักอ่อนอ่อนนิทรา
ตักน้องก่อนเคยนุ่มนิ่ม
เดี่ยวนี้คงนิ่มกว่านั้น
แต่วาสนาถ้าจะไม่หัน
คงได้ฝันเหว่ว้า
อย่าได้ดูถูกดูแคลน
พี่นะแม่แฟนโสภา
โอ้อกหนุ่ม กลุ้มใจแสน
เดี๋ยวนี้แฟน เขาเป็นดารา
โอ้โอ๋น้องนุช สุดสวาท
ฝากตัวเป็นทาส ในวาสนา
จำพี่ได้ไหม สีไพรกานดา
พี่จากน้องมา เพียงห้าปีปลาย
ช่างลืมได้ลง อีตรงหลังบ้าน
ที่เคยสาบาน
ด้วยกันหมั้นหมาย
พอพี่ลาลับ
ล่ะน้องมากลับมากลาย
ไม่ยอมจดหมาย มาคุยเลย
ช่างปึ้งช่างตึง ช่างขึ้งช่างโกรธ
เรื่องไรได้โปรด จงเฉลย
หรือมีรักใหม่ เอาไว้ชมเชย
เคียงข้างเขนย แนบนางนอน
พี่พอรู้ข่าวเรื่องราวทั้งหลาย
จะเขียนจดหมาย
หรือก็ใจมันร้อน
จึงฝากมธุรส แบบบทเชิงกลอน
ก่อนน้องจะนอน จงคอยฟัง
สีไพรจ๋า แม่ดาราดวงเด่น
อย่าเดี่ยวโดดโลดเต้น
จะผิดหวัง
อย่าลืมบ้านป่า
เป็นสาลิกาลืมรัง
เมื่อยามผิดหวัง
น้องจะต้องนั่งโสกา