หอมหน่อย - ชาย เมืองสิงห์

หอมนิดเดียวทำขี้เหนียวใจน้อย
จูบแก้มงามซ้ำรอย
โถกลัวด่างพร้อยเป็นรอยไปได้
จูบเพียงเบาเบางอดเง้าแง่งอน
ล่ะวิงวอนไม่ไหว
จูบเป็นประจำ
ไม่ช้ำแก้มแดงรุนแรงเมื่อไหร่
นี่น้องคงมีแฟนใหม่
จูบนิดล่ะก็ยังไม่ได้
ไม่ให้จูบจริงจริงหรือ
หอมเบาเบา
กลัวแก้มสาวหม่นหมอง
ใคร่ลิ้มรสทดลอง
หมายใจจับจอง
หมายปองคนซื่อ
แต่เหตุไฉน
เล่าน้องเปลี่ยนใจไม่ให้จูบหรือ
หน้างอนหน้าง้ำ
ล่ะไม่ยักตอบคำแกล้งทำดึงดื้อ
จูบนิดนะจ๊ะคนซื่อ
จูบน้อยนะจ๊ะคนดื้อ
อย่าถือว่างอนแล้วงาม
แม่ดอกพยอม
หอมเอยหอมหน่อย
อย่าทำใจน้อยเสียแรงเฝ้าคอย
คอยหลงติดตาม
พี่ขอหอมหน่อย
ล่ะพี่ขอหอมหน่อย
ได้ไหมนงราม
ขอหอมบ่อยบ่อย
หอมนิดหอมหน่อย
นะจ๊ะคนงาม
อย่ากลัวว่าแก้มจะช้ำ
หากช้ำเพราะน้ำมือพี่
ยินดีให้จูบพี่คืน
หอมเบาเบาไยหน้าเง้างอนง้ำ
จูบพี่คือมัดจำ
เพราะกลัวแก้มงาม
ช้ำกลายเป็นอื่น
พี่จูบคราวใด
แต่น้องผลักไสล่ะทำไมขัดขืน
อย่างอนมากนัก
รีบรักเถอะนวลไม่ควรเป็นอื่น
ประเดี๋ยวไม่รักทรามชื่น
หน้าหนาวจะนอนสะอื้น
หากขืนมิให้หอมหน่อย
ดนตรี..6..Bars
4...5...6>>
แม่ดอกพยอม
หอมเอยหอมหน่อย
อย่าทำใจน้อยเสียแรงเฝ้าคอย
คอยหลงติดตาม
พี่ขอหอมหน่อย
พี่ขอหอมหน่อย
ได้ไหมนงราม
ขอหอมบ่อยบ่อย
หอมนิดหอมหน่อย
นะจ๊ะคนงาม
อย่ากลัวว่าแก้มจะช้ำ
หากช้ำเพราะน้ำมือพี่
ยินดีให้จูบพี่คืน
หอมเบาเบาไยหน้าเง้างอนง้ำ
จูบพี่คือมัดจำ
เพราะกลัวแก้มงาม
ช้ำกลายเป็นอื่น
พี่จูบคราวใด
แต่น้องผลักไสล่ะทำไมขัดขืน
อย่างอนมากนัก
รีบรักเถอะนวลไม่ควรเป็นอื่น
ประเดี๋ยวไม่รักทรามชื่น
หน้าหนาวจะนอนสะอื้น
หากขืนมิให้หอมหน่อย