คมเคียวคมปากกา-50น้องจ๋าใจพี่จะขาด

17 กันยายน 2550 00:53 น.

ย้อนไปฟังเพลงแบบพลิกลูกกระเดือกของ กังวาลไพรลูกเพชร แล้วพบความจริง และพบตัวจริง

ความจริงคือร่องเสียงของกังวาลไพร เป็นเสียงสูงแหลมใส ต่างจากเสียงของ สุรพล สมบัติเจริญ ที่ทุ้มกว่า กว้างกว่า

เ พลงเสียแล้วเสียไปที่ตามตำนานบอกว่า สุรพล สมบัติเจริญ แต่งค้างไว้ก่อนตาย แล้ว ศิษย์สุรพล มาแต่งต่อจนจบ ให้กังวาลไพร ลูกเพชร สวมรอยร้องนั้น พิจารณ าให้ซึ้งก็จะเห็นว่า ไม่เข้าปาก กังวาลไพร เพียงแต่ว่ามีกระแสข่าวการตายของ สุรพลช่วยให้เพลงโด่งดังได้ระยะหนึ่ง

เพลงเสียแล้วเสียไปไม่ใช่เพลงจังหวะรำวงธรรมดาๆ หา กแต่เป็นเพลงที่กินอารมณ์ลึก ทั้งประชดประชัน ทั้งทระนงหยิ่งในตัวเอง อันเป ็นบุคลิกของราชาเพลงลูกทุ่ง สุรพล สมบัติเจริญ

ที่สำคัญสุรพลเขียนเพลงออกมาในช่วงที่กำลังรู้สึกว่าสูญเสียภรรยาไปแล้วทั้งที่ตามง้อแล้วง้ออีกก็ไม่สำเร็จ

ดังที่สุรชัย สมบัติเจริญ ให้สัมภาษณ์ เชษฐา จักรไชย ในปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต ม.ศ.ว.มหาสารคาม (สมัยพ.ศ.2535)

ส ุรชัยบอกว่าพ่อเป็นคนเจ้าอารมณ์ โมโหร้าย ทะเลาะตบตีกับแม่บ่อยครั้งจนแยกกั นอยู่ แล้วพ่อก็ต้องไปตามง้อกลับมาทุกที ระยะหลังก่อนตาย พ่อกับแม่ก็ทะเลาะ กันเรื่องชู้สาวอีก คราวนี้พ่อไล่แม่ออกจากบ้าน แม่ก็ไปเช่าบ้านอยู่ต่างหาก พ่อตามง้อก็ไม่กลับจนกระทั่งสุรพลเสียชีวิต

นั่นคือภาวะของอารมณ์เพลงสุดท้ายที่สุรพลแต่งค้างไว้

ร ูปหล่ออย่างเราจะมัวไปง้อเขาอยู่ทำไมเสียแล้วเสียไปหาเอาใหม่ดีกว่า รูปร่าง อย่างเรามันก็ไม่ผิดมิตรชัย บัญชา จะมองทางซ้ายหรือมองทางขวาก็เหมือนไชยาสุ ริยัน จะโศกไปไยให้ใครเขาหมิ่นเกียรติเรา ขืนมัวนิ่งเศร้าใครเขาจะมาเห็นใจเ รานั่น...

ดูเผินๆเหมือนเป็นเพลงง่ายๆ แต่ดูที่มาของเพลงแล้ว คนร้องต้องมีประสบการณ์ทางอารมณ์ลึกทีเดียว

กังวาลไพรพยายามทำเสียงกว้างๆ แบบสุรพล ร้องเพลงนี้ เช่นเดียวกับในเพลง ดาวอีสาน ที่พยงค์ มุกดา เขียนให้กังวาลไพร ร้องในสไตล์สุรพล

สาวชาวอีสานสวยสะคราญจับตา เหมือนดอกไม้ป่า ใครรู้ค่าคงลือ

ลองจินตนาการเสียงสุรพลเขย่าลูกคอตรงคำว่า ลือ ว่ายากที่ใครจะพลิกลูกกระเดือกทำได้ดีเท่า

เพลงที่เข้าปากกังวาลไพรในระยะที่สุรพลตายใหม่ๆ คือเพลงแหล่ชื่อ วอนผีพ่อ

ปืนที่ดังสิ้นสั่งสิ้นเสียงเหลือเพียง เหลือเพียงแต่ชื่อสุรพล

แต่ที่กังวาลไพรพลิกลูกกระเดือกร้องได้เด็ดสะระตี่ คือ เพลงใจจะขาด ที่ชาตรี ศรีชล เขียนเล่นกลอน อาด เช่น

รถเก๋งพี่ก็ซื้อมาใหม่เป็นเงินไทยประมาณแสนบาท ขึ้นไปนั่งเครื่องมันไม่สตาร์ท คนเขาว่าขาดแม่ย่านางบังอร

สตาร์ทต้องร้องเป็น สะ-ตาด สระอาด เอื้อนเสียงยาวๆ ได้ยาก แต่กังวาลไพรทำได้อย่างดี โดยเฉพาะตอนฮุคว่า น้องจ๋าใจพี่จะขาด...

ไผ่เสี้ยว นาน้ำใส
ที่มา นสพ.คมชัดลึก
http://www.komchadluek.net/2007/09/17/f001_153456.php?news_id=153456