10 บทเพลงอมตะจาก หยาด นภาลัย

ขุ่นลำโขง หยาด นภาลัย Cm . ..โขงไหลแรง ขุ่นสีแดงสองฝั่งฟ้า เหมือนตาพี่ให้ เหมือนใจพี่รอ โอ้ละหนอ นวลเอย ............ .สองข้างตลิ่ง ห่างเสียจริงเจียวหนอ คิดไปใจพี่ท้อ พี่นี้รอเดียวแด โอ้หนอแม่ คุณเอย .......... .ขุ่นโขงแต่ว่าไหลเย็น เจ้าเห็นสิไม่เหลียวแล น้ำใจไม่เที่ยงแท้ พี่ขอแพ้นวลละออ โอ้ละหนอ นวลเอย ........... .โขงไหลริน ได้อาบกินชุ่มใจคอ สูญรักพี่ไม่ท้อ พี่จะรอแทบฝั่งโขงเอย โอ้ลำโขง เจ้าเอย .......... .ขุ่นโขงแต่ว่าไหลเย็น เจ้าเห็นสิไม่เหลียวแล น้ำใจไม่เที่ยงแท้ พี่ขอแพ้นวลละออ โอ้ละหนอ นวลเอย ........... ..โขงไหลริน ได้อาบกินชุ่มใจคอ สูญรักพี่ไม่ท้อ พี่จะรอแทบฝั่งโขงเอย โอ้ลำโขง เจ้าเอย.. .....

ลำน้ำพอง ญ ช+2 หยาด นภาลัย Am ... ..ลำน้ำพอง ล้นนอง ริน หลั่ง สอง ฝั่ง สะพรั่งด้วยมวลพฤกษา น้ำ หลากงามยามแลเพลินตา เบิ่ง ท้องนา สาวบ้านป่างามพริ้งละออ โอสาวเอย ไผเลยงาม เท่า ขอ เว้า กับเจ้าสักคำได่บ่ หรือ ว่านางมีชายคอยรอ หาก สาวบ่ สิพะนอ มิสร้างราคิน โอ้ น้ำพอง คลองสวรรค์ บุพเพเสกสรรค์ บรรดาลให้มาเยือนถิ่น อยากอยู่ร่วมหอ ร่วมปลูกปอไถนาทำกิน ร่วมฝันจนวันสูญสิ้น รักยุพินจนสิ้นลมปราณ อันน้ำพอง ของดิน ถิ่นแคว้น ขอน-แก่น เมืองแคนแห่งแดนอิสาน ถึง สิไกล ดวงใจไปนาน ข้อย สา บาน ใจรักมั่น บ่ลิม บ่ลืม ... ...โอ้ น้ำพอง คลองสวรรค์ บุพเพเสกสรรค์ บรรดาลให้มาเยือนถิ่น อยากอยู่ร่วมหอ ร่วมปลูกปอไถนาทำกิน ร่วมฝันจนวันสูญสิ้น รักยุพินจนสิ้นลมปราณ อันน้ำพอง ของดิน ถิ่น แคว้น ขอน-แก่น เมืองแคนแห่งแดนอิสาน ถึง สิไกล ดวงใจไปนาน ข้อยสาบาน ใจรักมั่น บ่ลิม บ่ลืม

นานเท่าไรฉันก็จะรอ หยาด นภาลัย Eb .. ......... ตัวถึงไกลใจอยู่ เคียงคู่ ดวงใจ ไม่ห่างไกลเธอนั้น รักยังคงมั่นใฝ่ฝันไม่วาย นานแสนนาน และไกลแสนไกลไม่หน่าย น้ำใจรักไม่เสื่อมคลาย สลายขาดรอน ตัวถึงไกลใจอยู่ ยอดชู้อย่าแคลง ไม่เปลี่ยนแปลงดวงใจ รักเธอยิ่งใหญ่ ยากไซร้ไถ่ถอน กลัวก็เพียง แต่ใจของใครลืมก่อน ร้าวรอนใจคนอยู่ไกล อย่าลืมรักที่เคยให้แก่กัน อย่าปันรักที่ครอง ให้แก่ใคร อย่าลืมสัญญาให้ไว้ ว่าเราสองรอกันได้ แม้นานเท่าไรเราก็จะรอ ตัวถึงไกลใจอยู่ เคียงคู่เสมอ ไม่ลืมเธอสักน้อย รักคอยเติมต่อ พอยิ่งกว่าพอ เพียงให้เรา มั่นใจมิใช่คอยท้อ รักก็คงคืน ชื่นชม ............ อย่าลืมรักที่เคยให้แก่กัน อย่าปันรักที่ครอง ให้แก่ใคร อย่าลืมสัญญาให้ไว้ ว่าเราสองรอกันได้ แม้นานเท่าไรเราก็จะรอ ตัวถึงไกลใจอยู่ เคียงคู่เสมอ ไม่ลืมเธอสักน้อย รักคอยเติมต่อ พอยิ่งกว่าพอ เพียงให้เรา มั่นใจมิใช่คอยท้อ รักก็คงคืน ชื่นชม..

---

คงมีวัน หยาด นภาลัย C .. ถึงฉัน จะอยู่ อย่างผู้ ปราชัย แพ้ ชีวิต ระทม ตรมไหม้ แทบ ขาดใจ ฉัน จะไม่แคร์ โศก สุดโศก โลกเรา นี้ มันไม่แน่ วัน หนึ่งวัน ผัน เปลี่ยนแปร แน่นอน กับ สิ่งใด ถึงฉัน จะอยู่ อย่าง ทุกข์ระทม ใช้ ชีวิต เหมือน คนโสมม จะ รื่นรมย์ มิต้อง หวั่นไหว มี ความจริง สัจจา ถือความ มั่นใจ วัน ต่อวัน ผัน เปลี่ยนไป ไม่ เปลี่ยนใจ ฉันให้ ปรวนแปร อย่าหวัง ว่าฉัน จะก้ม กราบกราน แม้ จะท-รมาน สองตา ฉันจะ ไม่แล จะเป็น เดนคน จน เท่าไร ฉันไม่ แยแส ฝาก ชีวิต ไว้แต่ ความดี ที่ เป็นของตัว ถึงฉัน จะสิ้น ความ รักโรยรา แพ้ ก็แพ้ เพราะเกม ชะตา ไม่ อาจพา ฉันหวั่น ใจกลัว คง ความดี ที่มี ไว้ เป็นของตัว จึง อยู่ไป มิได้ กลัว คง สิ้นกลัว คลายหมอง สักวัน .. .. อย่าหวัง ว่าฉัน จะก้ม กราบกราน แม้ จะท-รมาน สองตา ฉันจะ ไม่แล จะเป็น เดนคน จน เท่าไร ฉันไม่ แยแส ฝาก ชีวิต ไว้แต่ ความดี ที่ เป็นของตัว ถึงฉัน จะสิ้น ความ รักโรยรา แพ้ ก็แพ้ เพราะเกม ชะตา ไม่ อาจพา ฉันหวั่น ใจกลัว คง ความดี ที่มี ไว้ เป็นของตัว จึง อยู่ไป มิได้ กลัว คง สิ้นกลัว คลายหมอง สักวัน ..

ร่มฟ้าป่าซาง หยาด นภาลัย F ....ดนตรี.......... ..แสนเพลินใจ ได้มาถึงถิ่นป่าซาง ช่างงามสมตามคำอ้าง ป่าซางเหมือนเมืองสวรรค์ เที่ยวแดนใด บ่ชวนใจคิดผูกพัน ใครเห็นเป็นบุญโดยมั่น ป่าซางสุขสันต์ทั่วถิ่น ..ดินดีถิ่นที่มีน้ำมีปลา สมบูรณ์พูนผลธัญญา ไร่นาล้วนชวนทำกิน เมืองบุญ อบอุ่นทำหนุนธานินทร์ ผองชนมีศีลอาจินต์ แผ่นดินของความชื่นบาน ..ดูสดใส ทั่วไปไร้ความรำคาญ ป่าซางเสมือนวิมาน บ้านคนมั่งมี เสียงเล่าลือ ว่าคือแคว้นถิ่นคนงาม ช่างชวนนิยมทุกยาม ป่าซางสาวงามสดศรี ได้มาเห็น ดั่งเป็นกุศลโชคดี นางฟ้าลอยดินหรือนี่ เด่นดีกว่าสาวแดนใด ..ตะลึงมอง เนตรจ้องดั่งสองดาวดวง พักต์พริ้งพร่าวซึ้งตรึงทรวง ดั่งดวงพระจันทร์อำไพ นวลปราง เปล่งปลั่งดั่งเนื้อนวลใย ลักยิ้มยามยิ้มพิมพ์ใจ จะชมฉันท์ใดดีเอย.. ..นวลสมร ได้พรทิพย์ใดเลิศเลย .เสกนวลโฉมชวนเชย สุดเอยคำชม รักเหลือเกิน เที่ยวเพลินมิอยากจากไกล ต้องมนต์สายตาตรึงใจ จากไกลแล้วคงต้องตรม กลิ่นทองกวาว ดอกพร่าวบานสวยน่าชม คงฝังใจจำเหลือข่ม อกตรมเหน็บหนาวเต็มที ..อาวรณ์ สุดอ้อนวอนหวังปองใคร ฉันจนจำเหนียมเจียมใจ สุดมองหาใครใยดี อาลัย สุดใฝ่ใจหมายไมตรี ฉันคงคอยฟ้าปราณี ช่วยชีวิตฉันชื่นชู ..มีบ้างไหม ผู้ใดซึ้งใจเอ็นดู ช่วยชวนฉันคิดชิดคู่ อยู่ร่วมป่าซาง.. .

หรีดรัก หยาด นภาลัย Cm .. .เห็นพวงหรีดรักที่วางบนหลุม ฝังเจ้า โธ่เอ๋ยไยเล่าเจ้ามาด่วนหนี จากไปชั่วกัลป์ ร้อยวัน หมื่นปี เจ้าจากไปชาตินี้ มิมีวันที่จะกลับได้ ..แสงเดือนเลือนลับ แลเห็นดวงเทียน และธูป หัวใจเย็นวูบอารมณ์อ่อนไหว กอดเนินที่ฝัง น้ำตาหลั่งไหล สุดระทมหมองไหม้ หัวใจแทบขาดรอน ..ดึกดื่นค่อนคืน เรไรร่ำร้อง น้ำตาอาบนอง เปียกหมอน หลับตา ครั้งใดยังให้อาวรณ์ เห็นหรีด อนุสรณ์ บนหลุมฝังนั่น ..ขออธิษฐานให้ดวงวิญญาณ ของเจ้า จงลอยไปเข้าสู่สรวงสวรรค์ ชาติหน้ามีจริง แล้วค่อยเจอะกัน สุขจนชั่วนิรันดร์ พบกันทุกชาติเอย .. .ดึกดื่นค่อนคืน เรไรร่ำร้อง น้ำตาอาบนอง เปียกหมอน หลับตา ครั้งใดยังให้อาวรณ์ เห็นหรีด อนุสรณ์ บนหลุมฝังนั่น ..ขออธิษฐานให้ดวงวิญญาณ ของเจ้า จงลอยไปเข้าสู่สรวงสวรรค์ ชาติหน้ามีจริง แล้วค่อยเจอะกัน สุขจนชั่วนิรันดร์ พบกันทุกชาติเอย...

---

ดวงเดือน หยาด นภาลัย Bb ........... โอ้ละหนอ ดวงเดือนเอย ข้อยมาเว้า ฮักเจ้าสาวคำดวง โอ้ว่าดึกแล้วหนอ ข้อยขอลาล่วง อกข้อยเป็นห่วง ฮักเจ้าดวงเดือนเอย .ขอลาแล้ว เจ้าแก้วโกสุม เออ เออ เออเอย เออ เออ เองเอย ข้อยนี้ฮัก เจ้าหนอขวัญตาเรียม จะหาไหนหาไหนมาเทียม โอ้เจ้าดวงเดือนเอ้ย ............ .หอมกลิ่นเกสร เกสรดอกไม้ หอมกลิ่นคล้าย เจ้าสูของเรียมเอย หอมกลิ่นกรุ่นครัน หอมนั้นยังบ่เคย เนื้อหอมทรามเชย เอ๋ยเฮาฮักกันหนอ ........... .หอมกลิ่นเกสร เกสรดอกไม้ หอม กลิ่นคล้าย เจ้าสูของเรียมเอย หอมกลิ่นกรุ่นครัน หอมนั้นยังบ่เคย เนื้อหอมทรามเชย เอ๋ยเฮาฮักกันหนอ เนื้อหอมทรามเชย เอ๋ยเฮาฮักกันหนอ

ผิดที่เกินอภัย หยาด นภาลัย Bb .. .. จาก กัน อย่าได้ เจอ ให้เธอ และฉัน ห่างกัน ร้อย พันโยชน์ หมื่นคำ ขอโทษ ไม่ยอม ลบโกรธ ไม่ยอม อภัย ให้เอา น้ำคำ ให้เอา น้ำตา มาย้ำ น้ำใจ ให้เธอ ร้องไห้ แทบเป็น สายเลือด ก็สุด แต่เธอ จิต-ใจเธอ วกวน เปลี่ยนแปร สับสน เปลี่ยน จนเหลือ จะหยั่ง ผิดมา ทุกครั้ง ฉันยัง เคยให้ อภัย เสมอ ผิดใน ครั้งนี้ ไม่มี หัวใจ กลับไป รักเธอ ขอจง อย่าเจอ ให้เธอ และฉัน จากกัน ชั่ว วันตาย .. .. จิต-ใจเธอ วกวน เปลี่ยนแปร สับสน เปลี่ยน จนเหลือ จะหยั่ง ผิดมา ทุกครั้ง ฉันยัง เคยให้ อภัย เสมอ ผิดใน ครั้งนี้ ไม่มี หัวใจ กลับไป รักเธอ ขอจง อย่าเจอ ให้เธอ และฉัน จากกัน ชั่ว วันตาย

---

ผู้ชายรักไม่จริง หยาด นภาลัย Ab ... .. ผู้ชาย รักไม่จริง หลอกผู้หญิง เหมือนลิง หลอกเจ้า ใกล้กัน แล้วทำ มือกาว พวกสาวสาว ควร ระวังหน่อย ผู้ชาย มัก ไม่ซื่อตรง หลอก ให้หลง เพราะเขา พูดพล่อย ใกล้กัน แล้วทำ สำออย มี ไม่น้อย ชาย ประเภทนี้ มารยา เยอะกว่า ผู้หญิง ขอพูด จริงจริง ไม่เคย มีดี พูดจา ขอพอ ไปที หวังได้ เป็นดี เขามี กำไร พวกเรา ล้วน หวาดกลัว หาก ปล่อยตัว แล้วยุ่ง กันใหญ่ ผู้ชาย มักมี หลายใจ ระวังไว้ อย่าให้ ขาดทุน .. . ผู้ชาย รักไม่จริง หลอกผู้หญิง เหมือนลิง หลอกเจ้า ใกล้กัน แล้วทำ มือกาว พวกสาวสาว ควร ระวังหน่อย ผู้ชาย มัก ไม่ซื่อตรง หลอก ให้หลง เพราะเขา พูดพล่อย ใกล้กัน แล้วทำ สำออย มี ไม่น้อย ชาย ประเภทนี้ มารยา เยอะกว่า ผู้หญิง ขอพูด จริงจริง ไม่เคย มีดี พูดจา ขอพอ ไปที หวังได้ เป็นดี เขามี กำไร พวกเรา ล้วน หวาดกลัว หาก ปล่อยตัว แล้วยุ่ง กันใหญ่ ผู้ชาย มักมี หลายใจ ระวังไว้ อย่าให้ ขาดทุน . 

เพียงแค่นี้ หยาด นภาลัย F .. ... เพียง แค่นี้ ยังผิดวาจา ต่อไป ถึงวัน ข้างหน้า จะรัก ตลอด อย่างไร จะฝาก ใจฝัง ก็ยัง กริ่งเกรง หัวใจ ผูกพัน รักกัน ใหม่ใหม่ แต่ หัวใจ เธอไม่ มั่นคง เพียง แค่นี้ ยังหลอก ตัวเอง ต่อไป ฉันเกรง จะหลอก ความรัก ไม่ซื่อ ไม่ตรง ไม่อยาก จะคิด สะกิด ใจคอย พะวง แค่นี้ เขาทำ ได้ลง อย่า พะวง ว่า จะกลับคืน ลืม ฉัน เสียเถิด ที่รัก ว่าเรา ไม่เคย รู้จัก สัก-วันหนึ่ง คงคลาย ขมขื่น ฉันเจ็บ และจำ จะทำ เฝ้ากลม เฝ้ากลืน แค่นี้ ก็พอ จะฝืน อัน รักอื่น มิ ปรารถนา เพียง แค่นี้ ยังบาด อารมณ์ เจ็บจำ ช้ำใจ เหลือข่ม จนตรม ตาย จาก อุรา ห่างกัน เพียงไหน ยิ่งไกล จะโม-ทนา แค่นี้ ช้ำ ไป จนกว่า สิ้น ชีวา นั่นแหละ คงลืม ... ... ลืม ฉัน เสียเถิด ที่รัก ว่าเรา ไม่เคย รู้จัก สัก-วันหนึ่ง คงคลาย ขมขื่น ฉันเจ็บ และจำ จะทำ เฝ้ากลม เฝ้ากลืน แค่นี้ ก็พอ จะฝืน อัน รักอื่น มิ ปรารถนา เพียง แค่นี้ ยังบาด อารมณ์ เจ็บจำ ช้ำใจ เหลือข่ม จนตรม ตาย จาก อุรา ห่างกัน เพียงไหน ยิ่งไกล จะโม-ทนา แค่นี้ ช้ำ ไป จนกว่า สิ้น ชีวา นั่นแหละ คงลืม

---