หญิงใดไม่ปานลูกสาวแม่เลย
แจ่มจริงยิ่งไปกว่าใคร
เห็นจะลืมไม่ได้ ทรามเชย
รักไม่ กล้าเอ่ย
นานแล้วเคยชอบกันมา
คิดจะหมั้นแก้วตา
เกรงใจหนักหนา
เกรงว่าแม่ยายจะชัง
ดนตรี..4..Bars
2...3...4>
แม่สรรค์กำเนิด
เกิดลูกสาวสวยหรู
ทำบุญใด อยากรู้
กุศลจึงสร้าง
วัยน้องแรกรุ่นดรุณี
สมส่วนโสภี
ล่ะพวกผู้ชายต่างหวัง
เก่งกาจสามารถจอมคน
ทั้งแก่นแสนซนหน้ามนเก๋จัง
หลงรักน้องอัดแน่นในอก
เหมือนตกขุมนรก
หัวอกล่ะแทบพัง
สุดขมขื่นเห็นชายอื่นควงน้อง
หว่านด้วยเงินทอง
น้องก็เพ้อคลั่ง
จะควงใครเขาอย่าให้เปลืองตัว
ระวังลิ้น ชายชั่ว
ใช้เงินอำพราง
เขาเสียสตางค์
นั่นเพราะหวังตัวน้อง
พี่มันจนเงินทอง
มองความดีพี่บ้าง
อย่าปิดประตูหัวใจไม่ให้เข้า
พี่เต็มใจนอนเฝ้า
ทั้งทางประตูหน้าต่าง
ถึงน้องถือหน้าไพ่เหนือ
แต่ตัวเก็งที่เหลือ
ใกล้เกลือกินด่าง
อย่าหลงผิด เลยนะคนดี
จงนึกถึงพี่
ล่ะก่อนน้ำตาน้องหลั่ง
จะรักเจ้า เหมือนบ่าวที่ภักดี
ขอเพียงปรานี
ล่ะอย่าให้พี่ผิดหวัง
จะขอน้อง ให้สมศักดิ์ศรี
น้องอย่าทำให้พี่
รอคอยฝันค้าง
ถึงแม่น้อง จะชังตัวพี่
ขอเพียงคนดีโอนใจให้พี่บ้าง
ลูกสาวใครหนอขอนะคนสวย
สงสารพี่นะโอ้น้องจ๊ะ คนสวย
สองแขนจะช่วย
ล่ะเป็นกำแพงกั้นกลาง
เอ๊ยโอละหน่าย
โอละหน่ายหน่อยเอย
รักพี่มั่นทรามเชย
อย่าทำเมินเฉย
เยาะเย้ย ให้พี่ตรอมใจตาย
No comments:
Post a Comment