ล่ะกลัวแล้วเจ้าข้า
ความทุกข์เจ้าขา
เวทนาข้าบ้าง
ยากดีมีจน
หนีไม่พ้นกรรมเวร
ทุกข์ยากทุกข์เย็น
ไม่วายเว้นหม่นหมาง
ดินฟ้าเหี้ยมโหด
โกรธขึ้งเกลียดชัง
ไม่สงสารลูกช้าง
โถช่างกระไร
เกิดเป็นคนจน
ต้องทนอดออม
แต่งตัวแมมมอม
ล่ะยอมทุกข์ทนได้
ทุกข์อดทุกข์อยาก
ลำบากลำบน
ทุกข์เกิดมาจนล่ะบ่นไปไฉน
ข้าวสารกรอกหม้อ
จะไปขอทานใคร
ทนหิวทนโหย
ล่ะโอ๊ยโอยปวดใจ
อยากจนอยากจนเสียเมื่อไร
กอดเข่าร้องไห้ล่ะทุกข์ไม่มีกิน
เกิดเป็นชาวนาโถต้องหน้าดำ
ลำบากตรากตรำ
กรำจำทุกข์ทั้งสิ้น
หากเทวดาล่ะฝนฟ้าอำนวย
ล่ะก็เหมือนได้ช่วย
หมดหนี้หมดสิน
ถ้าฝนสั่งฟ้าลงมาท่วมดิน
นาล่มปีไหนล่ะไม่มีข้าวกิน
ต้องแต่งตัวแต่งตัวขาดวิ่น
ทุกข์ไม่สร่างสิ้น
นอนกับดินกินกับทราย
ทุกข์ มีรักสนุก
มีทุกข์ตระหนัก
ที่ไหนมีรักมักทุกข์ง่ายง่าย
ทุกข์รูปไม่หล่อ
ทุกข์พ่อไม่รวย
ทุกข์แฟนไม่สวย
สำรวยเฉิดฉาย
ทุกข์ไร้เงินแสน
ล่ะทุกข์แฟนกลับกลาย
สาวแก่แม่หม้าย
ทุกข์ชายไม่แล
อนึ่งคนทนทุกข์
ล่ะจนมีลูกมีเต้า
กินเกลือคลุกข้าว
จนเฒ่าจนแก่
เกิดมีลูกชาย
หมายจะได้บวช
ชาวบ้านก็สวด
กันกระแนะกระแหน
พ่อนาคเนื้อหอม
สาวตอมติดแจ
กลัวไม่พ้นพรรษา
ล่ะสีกาชะแง้
ห่วงบ้านห่วงบ้านจะแย่
สีกาท้องแก่
ทุกข์แย่เชียวนะคุณ
เกิดเป็นผู้หญิง
ทุกข์ยิ่งกว่าใคร
ล่ะทุกข์น่าเห็นใจ
ล่ะวุ่นวายว้าวุ่น
เกิดเป็นลูกเลี้ยงแม่เลี้ยงก็ด่า
ทุกข์โศรกไม่ซา
ด่าว่าเฉียวฉุน
พ่อหลงเมียน้อย
พลอยลืมบาปบุญ
จะรีบมีผัวทุกข์กลัวขาดทุน
แม่เอยล่ะแม่เอยแม่คุณ
ตักบาตรทำบุญ
เอาไว้นะจะสบาย
โอ้ย แต่ฉันมีทุกข์
ล่ะมีทุกข์มากกว่า
ทุกข์นักทุกข์หนา
ล่ะเบื่อระอาแหนงหน่าย
ทุกข์ไม่อยากมีลูก
ล่ะทุกข์ไม่อยากมีเมีย
กลัวลูกดกยั้วเยี้ย
ทุกข์เมียจะหาย
สาวสาวหนุ่มหนุ่ม
กลุ้มจริงกลุ้มใจ
ทุกข์ไม่อยากตาย
ทุกข์ใจอนิจจา
ทุกข์จังทุกข์จังธรรมดา
ทุกข์จังทุกข์จังอนิจจา
ทุกข์จังทุกข์จังธรรมดา
No comments:
Post a Comment