เซิ้งบั้งไฟ - ลาศ เมืองอุบล

....ดนตรี..........
อ้าวฮันนี่ กะเล็งเด้อหมอ
ให้ยอเฮาแคน
เป่าทางพลายน้อย
เสียงแคนต้อย หมอลำกะสิเล็ง
คั่นเจ้าเล็งมา
ทางข้อยสิเล็งแอว
พี่นี้แล้ว คือหนุ่มเมืองยศ
อดทั้งความรัก
เปลี่ยวใจเด้อน้อง
ภายในห้อง หัวใจทั้งสี่
มีแต่แฟน เด้อละแม่นเปล่าวาง
ทางสู้บ่มี
ทุกมื้อนี้ ยังแอวสอดๆ
ขอเป็นคนเมืองยศ
บ่อนบั้งไฟแสนพู้น
บุญบ้านข้อย ปีใดกะต้องม่วน
กระบวนกอง
เซิ้งไฟบั้งพังพวน
ม่วนแท้ๆ หาหมู่ทานเทียม
เตรียมเอาเด้อ แม่นหมอแคน
เป่าทางลายเซิ้ง
เปิงๆบ้าน อีสานเฮาแต่เก่า
บ่เอาบ่ได้ ฝนฟ้าบ่ลง
.เป่า เจ้าเป่า
กะหมอแคนเจ้าเป่า
บั้งไฟหมื่น สิเอาขึ้นถวยแถน
บั้งไฟแสน สิขอฝนนำเจ้า
ดูเป็นเข้าตกแต่งฝนมา
ฝนบ่ตก ข้าวไห้ตายคา
ฝนบ่มาก ข้าวนาตายแล้ง
ผืนดินแห้ง คนแห้งหิวโหย
ยอมือโดย กะไทหลวงเป็นเข้า
ขอ ให้เจ้าตกแต่งฝนมา
พวกชาวนากะดีใจชมชื่น
สาวบ้านอื่น กะมีบ่หรือใก๋
บุญบั้งไฟ บ่แม่นบุญสะอาด
ปีเทิงฟาด มิ้อเด้ไปนำ
บ่าวหมอลำ กะบ่ทันมีคู่
เซิ้งเป็นหมู่ นะแม่สาวบ้านใด๋
สังมาใคร กะแท้น้อน้องหล่า
บุญแล้วท่า อ้ายแนเด้อนาง
คิงบางๆ คือองค์แถนหล่อ
สิเว้าบ่ คั่นเจ้าพอใจ
เป่าไวๆ กะหมอแคนเป่าจ้อน
เป่าไวๆ กะหมอแคนเป่าจ้อน
คั่นข้อยออกก่อน
เจ้าย่างนำหลัง
พากันตั้ง ไฟแสนเป็นกลุ่ม
หนุ่มเมืองยศ นี่ใจซื่อแน่นอน
ก่อนสิย้อน หาบ่อนลาลง
ความปลงใจหมายว่ามาหาชู้
บุดฟู่ยู่ แม่นแฟนไผตั้ว
แม่นน้ำคำใหญ่
คำสะใหม่ กะละแม่นกล้าบอง
คั่นน้องหิน กะละแม่นเกษตร
สวยเด้แม่คุณ
กำฟายพู้น กับเตาเหนือเมือง
เขื่องคำลุมพุพองกุงเงินพร้อม
สายตาก้อม เห็นสาวรูปคอง
ส่ายตามองแห้งเหี่ยว
รอยยิ้มแห้งหวาน
โอ๊ยรอยยิ้มแห้งหวาน
..
.