มักเมียเขา - วีระพงษ์ วงศ์ศิลป์

..ล่ะอุกพอตาย
บ่อายเว้า
แนวหลงมักเมียเขา
มันอุกเอ้าในใจพี่
หล่านางเอ้ย
ผัวเจ้ามีอ้ายบ่เว้า
สิขอเข้าแมนป่าหนาม
โอ้ยคนงาม
โอ่..โอ้ยนอ
โอยล่ะนา

..โอ่ยเด้นาง
ความฮักคน
มันวนมาหาหม่อง
นอกใจเมียเจ้าของ
มาเทียวจ้องเมียเพิ่น
หล่านางเอ้ย
เจ้าผู้สูงเจิ้นเทิ่น
อย่าเมินอ้ายหน่ายซัง
ใจต่อตั้งหลงมักเมาเขีย
โอ้ยเมียเขาคนไทย
สิแบ่งใจขอร่วม
สวมใจกั้นสิขันเอามักแน
หล่านางเอ้ย
ผัวเจ้ามีคักแท้
บ่แคร์เจ้าซ่างตาม
บ่อาจห้ามกั้นล่วงทางใจ
โอ้ยทางในมันสุม
แมนไฟฮุมฮ้อน
ตอนทันได้ตอนทันได้
บ่มีเมียทางพี่
หล่านางเอ้ย
แมนเจ้าไปลักลี้
อยู่ทางก้ำแก่วได๋
มาบ่ให้แท้นอนอดวง
สิขอควงตอนสาย
ว่าพอใจแล้ว
ขอเป็นแก้ว
ในหัวใจจักหว่าง
หยังกะซ่าง
ขอไปนอนแนบข้าง
เป็นผัวน้อยแม่คุณ
บุญบาปฮ้าย
ให้ถือว่ามีกรรม
การกระทำของโต
สิรับเอาเหมิดเกี้ยง
ขอเพียงให้
โอ้ยสมใจนำแหน่
มักเมียเขาบ่ได้เว้าต้องแย่
มันคาค้างหว่างคอ
อ้ายขอเจ้าเป็นคู่ควง
ถึงเจ้ามีบ่วง
คอยหวงดวงแด
จอบหลอยคอยหาเวลา
ผัวเผลอก่อนหล่า
ไปหาคักแน
รักกันก่อนที่มันจะแก่
รักกันก่อนที่มันจะแก่
ตอนนี้แหม
ขอหลอยอยู่หลอยกิน
ตอนนี้แหม
ขอหลอยอยู่หลอยกิน
ดนตรี *โอเอซิส*
..แมนสิดิ้น
ปีนปายพงหนาม
สิพาหนูคนงาม
ย่างไปบ่มีย้าน
เกิดมานาน
บ่เคยเห็นเคยฮู้
มาพากันปีนดู
มันเหมิดแล้วหนามแท่ง
ศพบ่มีดอกอีกาอีแฮ่ง
สิไปย่านเรื่องได๋
ขอแต่ให้มีฮักเฮาสอง
คันสิลองทำผิด
อย่าคิดกลัวผัวเค้า
ใจบ่เอาอย่ามาเผยทางให้
อ้ายเสียคนเด้ออุ่น
โลกยังหมุน
ประสาคนลุ่มใต้
หัวใจปิ้นเปลี่ยนทาง
บ่ถ่าฮ้างผัวอย่าวางปะ
พี่สิอาสารับ
ฮับนางมาเลี้ยง
อ้ายบ่เถียงบ่ปะเมียคนเค้า
สิหาเอามาตื่ม
หล่านางเอ้ย
อย่าทำซึมหน้าเศร้า
คันใจเจ้าแน่นอน
เป็นคู่ซ้อนกับพี่คนไค
โอ้ยเมียไผเด้นอ
สิเล่าขอปันด้วย
คนผู้สวยเมียเขาคนนี้
สิขอมีใจแบ่ง
หลงมักแฮง
ขอโทษเด้ออย่าเว้า
ว่าผมนี้มักหลาย
ใจขี้ล้ายขี้ล่าย
แนวหลงมักเมียเขา
บ่พอเซาขอพัก
คักใจสิยอมม้วน
ยอม้วนสิยอม้วน
ยอม้วนสิยอม้วน