น้ำส่างแส่งแห่งความหลัง - ดอกอ้อ ทุ่งทอง
....ดนตรี..........
อ้ายนัดพบ
ที่ต้นตะขบหม่องน้ำส่างแส่ง
ยามมื้อแลง
ตะวันรอนๆตอนห้าโมงเย็น
สุขไม่เบา
สองเฮานั่งคุยกันเล่น
จนหกโมงเย็น
ตะวันตกดินลับลงสิ้นแสง
จำได้บ่ ได้บ่หนอเมื่อปีกลาย
จำบ่อ้าย
ความหมายหม่องน้ำส่างแส่ง
อ้ายยังบอก
ยังบอกว่าฮักน้องแฮง
สิมาแต่ง มาขอกับพ่อกับแม่
....ดนตรี........
แนอ้ายจ๋า
เป็นของอ้ายตั้งแต่ปีกลาย
หม่องน้ำส่างแส่ง
ยามแลงมื้อนั่นล่ะใจมั่นฮักชาย
จำบ่อ้าย หม่องต้นตะขบ
สองคนเฮาเคยพบนัดกันมาพ้อ
อ้ายยังขอน้องกะยังให้
ซั่นว่าสมใจเถิงน้องเถิงพี่
สัญญาชาตินี้สิมีน้องผู้เดียว
อ้ายคนเดียวตัดสิ้นสัมพันธ์
ให้ความฝันจึงพังบ่ยังเหลือค้าง
.ซ่าง อ้ายซ่าง
เฮ็ดน้องลงเจ็บตรงที่ใจ
อ้ายมีแฟนใหม่
แต่งงานไปเมื่อเดือนสิบสอง
เจ้า สาวอ้าย
คนที่ชายนั้นให้สร้อยทอง
บ่ แม่นน้อง
คนที่อ้ายเคยหมายสิแต่ง
.เจ็บใจคัก
หลอกให้ฮักแล้วอ้ายมาเพ
ปวดแท้เด
เจ็บแท้เดคือใจถูกแทง
ได้ ข่าวอ้าย
เจ็บใจหลายคือฟ้าผ่าแลง
น้ำส่างแส่ง
หมดความหมายย้อนอ้ายหักหลัง
....ดนตรี........
แน อ้ายจ๋า
น้ำตาพังความหลังเบิ๊ดแล้ว
สงสัยอ้ายแจวได้แล้วก็หน่าย
สัญญาว่าไว้ไสอ้ายบ่จำ
ให้น้องซ้ำเจ็บอยู่คนเดียว
ให้น้องซ้ำ
น้องซ้ำเจ็บอยู่คนเดียว
บ่อยากเหลียวไปเบิ่ง
บ่อน-กกตะขบนั้น
บ่อน-กกตะขบนั้น
..
No comments:
Post a Comment