อกหักวันแห่เทียน - ดอกอ้อ ทุ่งทอง
G
น้ำ ตาหล่น
แล้วสาวอุบล คนนี้
คอยแล้วคอยถ่าพี่
เข้าพรรษาสิมาแห่เทียน
แต่แล้วบ่เห็น
เฮ็ดให้เสียเส้นจนวิงเวียน
ยืนเบิ่งขบวนเขาแห่เทียน
แล้วนั่งก้มหน้าน้ำตามันไหล
....ดนตรี..........
นัด น้องถ่า
เข้าพรรษาสิมาแห่เทียน
ใจ อ้ายเปลี่ยน
บ่มาให้ถ่าลองๆ
คนหนองบัว
ลำภูเบิ่งดูตัวน้อง
ให้นั่งหมอง นั่งถ่าหาอ้ายบ่มี
ทุ่ง ศรีเมือง
ผู้คนนองเนืองดาษดื่น
เขา ม่วนชื่น
สดชื่นเหมือนกับทุกปี
แต่ น้องเหงา
นั่งเศร้าน้ำตาไหลปรี่
ปวด ฤดี ช้ำใจในทุ่งศรีเมือง
....ดนตรี......
เคืองใจแค้น แสนเจ็บใจนี่
เคืองใจแค้น แสนเจ็บใจนี่
สาวอุบลคนคอยถ่าพี่
วันนี้ทุกข์แฮง
อ้ายส่างแกล้ง
ส่างแกล้ง ผิดนัดตัดทาง
เฮ็ดให้นางเหงาใจ
จั่งใด๋หนออ้าย
สั่งมาหลาย สัญญาแปรเปลี่ยน
สั่งมาหลาย สัญญาแปรเปลี่ยน
วันแห่เทียนนัดไว้จั่งใด๋อ้ายบ่มา
ให้น้องถ่า ถ่าอยู่คนเดียว
เหลียวแล้วเหลียวหาชาย
เมื่อยใจจนท้อ
.อ้ายไปไสนอ
ไสนอจั่งบ่เห็นมา
ตั๊วให้น้องถ่า
วันเข้าพรรษาแห่เทียน
อ้ายลืมวันนัด
สัญญาที่หมุนมาเวียน
ลืมวันแห่เทียน
สองเราที่เฝ้านัดเจอ
อ้ายลืม ลืมสาวเมืองอุบล
ลืมคน ที่อ้ายบอกฮักเสมอ
ลืมทุ่ง ศรีเมืองอดีตนัดเจอ
ลืมหมดแล้วเด้อ
ความหลังบนฝั่งน้ำมูล
....ดนตรี....
ซึ้งใจแล้วคนหนองบัว
ซึ้งใจแล้วคนหนองบัว
มาตั๊วให้ใจว้าวุ่น
อกหักเสียรักขาดทุน
อกหักเสียรักขาดทุน
เสีย ศูนย์แล้วสาวอุบล
เสีย ศูนย์แล้วสาวอุบล
......
เบิ่งคนมาหลายล้น
หลูโตนเจ้าของหลายนี่
มื้อแห่เทียนอกหักแล้วนี่
โอ้ยหนอ อ้ายบ่มา
นี่ แหละหนา คนใจบ่แน่
มีหม่องแว หลายทางตี้เพิ่น
จั่งไปจนเพลิน แล้วลืมน้อง
แล้วลืม น้อง
No comments:
Post a Comment