Tuesday, August 15, 2006

รักสำรอง , ยิ้มทั้งน้ำตา - แมน มณีวรรณ


รักสำรอง - แมน มณีวรรณ
G

....ดนตรี.........
ใครจะเชื่อ ว่าเธอรักฉัน
รอทุกวัน เธอมีคนอื่น
ใจ ฉันต้องทนฝืน
ซ่อนความขมขื่น
เก็บเอาไว้ภายใน
.คำที่บอก ว่าเธอรักฉัน
ฟังเหมือนคำ
ย้ำเตือนใจให้
คอย นึกภาพบาดใจ
ถึงคนหน้าใส
เขาเคียงกายใกล้เธอ
>บุญ เธอสร้างมาดี
มี แต่คนรักเธอ
กรรม ฉันที่เสนอ
รักให้แก่เธอ
อย่างไม่เหลือให้ใคร
.ถึงจะบอก จะสิ้นรักฉัน
ใจฉันมัน ผันแปรไม่ได้
คง รักอยู่ร่ำไป
ทั้งแน่แก่ใจ
เขารักเพียงสำรอง
....ดนตรี........
>บุญ เธอสร้างมาดี
มี แต่คนรักเธอ
กรรม ฉันที่เสนอ
รักให้แก่เธอ
อย่างไม่เหลือให้ใคร
.ถึงจะบอก จะสิ้นรักฉัน
ใจฉันมัน ผันแปรไม่ได้
คง รักอยู่ร่ำไป
ทั้งแน่แก่ใจ
เขารักเพียงสำรอง
เขารักเพียงสำรอง
..
.


ยิ้มทั้งน้ำตา - แมน มณีวรรณ
C

INTRO...............
..ข่าวร้ายมาแรง
ทิ้มแทงข่าวธรรมดา
ข่าวอื่น ยังพอว่า
ข่าวนี้หนาเหมือนแหลมทิ้มแทง
ข่าวคนรักใกล้
มาใหม่ตกใจอย่างแรง
เป็น..ระแวง
คิดมากไม่อยากจะเจอ
ไม่อยากฟัง
แต่แล้ว เราก็ได้ฟัง
สะกดเรานั่ง
ยังไง เป็นใจเบลอๆ
สุดที่รัก
หมดโอกาศจะได้เจอะเจอ
บัตร เชิญเธอ
ช้ำฝืนยิ้มแต่มีน้ำตา
คาใจอ้าย ตนเองบ่ได้ง่าย
อ้ายผู้ส่งการ์ดให้ปานนั้นกะทอกัน
แผนกีดกั้นกะไหลสู่ภายใน
บังคับใจตัวเองพี่จังมีรอยยิ้ม
สองริม ฝีปาก ระริกระรั้ว
ปวดเศียรเวียนหัว
ตามัวมืดหน้าตาลาย
ก่อนนั้น จำยอมรับอย่างลูกผู้ชาย
รู้ ข่าวร้าย ไม้มือสั่น
เพราะความเสียใจ
คนส่งการ์ดฟ้า
วันแต่ง จะไปไหมหนา
ฉันตอบว่า เจอกันวันนั้นคงไป
ตอบคำถาม
เหมือนว่าไม่มีอะไร
แต่ ดวงใจ
เหมือนว่าวถึงคราวโต้ลม
ก้มลงก้ม เอาแขนมากอดเข่า
คิดแฮงอุกอังอาว
คือบ้าปวงกะเดิน
มีรังเธียพี่โรดคิดอยากเอิ้น
เอิ้น เย้ยฟ้าด้วยคำว่าเสียใจ
ฮ้องออกไปเต็มเสียง
ให้ซวงใจเพราะมันช้ำ
เหมือน จองจำ
นักโทษเข้าหลักประหาร
เธอต้องการ
กล้าเชิญฉันก็กล้าไป
ดูซิว่า สีหน้า จะเป็นอย่างไร
เธอ สดใส ฉันคอยยิ้มทั้งน้ำตา
สวยเพียงหน้าแต่สัจจาเจ้าร้าย
ผิดกับคนฮูปฮ้ายแต่ใจนั้นผ่องใส
ฮอดมื้อนั้นพี่ต้องไปให้ได้
แม้นว่าน้ำตาไหล
ขอฝืนใจตัวเอง
ให้เปี่ยมเต็มเด้อรอยยิ้ม

No comments:

Post a Comment