Thursday, November 8, 2007

จุฬาภรณ์แห่งความหลัง - เขื่อนจุฬาภรณ์

..

..โอ้จุฬาภรณ์
เขื่อนงามนี้
ช่างมีมนต์ขลัง
จากไปแต่ใจนั้นยัง
ความหลัง
ไม่เคยลืมเลือน
หมู่มวลพฤกษ์ไพร
เขียวทั่วไป
เมื่อได้มาเยือน
หริ่งเรไร
ก้องไปทั่วเขื่อน
ย้ำเตือน
มิเลือนห่างหาย
..อยู่บนดอย
ลมปรอย ๆ
บนดอยน้ำพรหม
หลุบควนนั้นงามสุขสม
ชื่นชมไม่รู้เสื่อมคลาย
ศาลาชมวิว
มองวาบหวิว
เห็นทิวแมกไม้
ปากอุโมงค์
เชื่อมโยงสายใย
ซึ้งใจเมื่อได้มาเยือน
..โอ้ละเหนอ
โอ่โอโอโอโอละเหนอ
แม้ใครนั้นได้มาเจอ
คงพร่ำเพ้อ
ละเมอไม่เว้น
ป่าดงพงไพร
ธารน้ำใส
นั้นไหลกระเซ็น
จุฬาภรณ์
ช่างงามสวยเด่น
เหมือนเป็นเช่นดั่งสวรรค์
..จากมาไกล
เฝ้าอาลัยด้วยใจสะท้อน
น้องเอยแล้วพี่จะย้อน
จุฬาภรณ์ที่เราพบกัน
อยู่สุดขอบฟ้า
จะหวนมาหาแม่แรมจันทร์
จากกันไปเยื่อใยสัมพันธ์
พบกันที่จุฬาภรณ์....

..โอ้ละเหนอ
โอ่โอโอโอโอละเหนอ
แม้ใครนั้นได้มาเจอ
คงพร่ำเพ้อละเมอไม่เว้น
ป่าดงพงไพร
ธารน้ำใสนั้นไหลกระเซ็น
จุฬาภรณ์ช่างงามสวยเด่น
เหมือนเป็นเช่นดั่งสวรรค์
..จากมาไกล
เฝ้าอาลัยด้วยใจสะท้อน
น้องเอยแล้วพี่จะย้อน
จุฬาภรณ์ที่เราพบกัน
อยู่สุดขอบฟ้า
จะหวนมาหาแม่แรมจันทร์
จากกันไปเยื่อใยสัมพันธ์
พบกันที่จุฬาภรณ์..

No comments:

Post a Comment