Thursday, October 26, 2006

ผู้กองหน้าฮ้าน - ลูกแพร อุไรพร

..มีงานบ้านใด๋
ข้อยกะไป
เที่ยวเป็นประจำ
เขามีหมอลำ
ตอนหัวค่ำ
ยืนคุมหน้าฮ้าน
บ่แม่นตำรวจ
บ่ได้เป็นทหาร
ไม่ได้รับราชการ
แต่คนเอิ้นว่าผู้กอง
..ดึกดึกมา
ลีลาเริ่มออก
ยกเหล้ากรอก
ล่ะอมกลืนอมกลืน
เค่งเค่งโซ่
เมาอยู่เหมิดคืน
บ่สนคนอื่น
หน้าฮ้านเฮาคุม
..ซุมคนฟัง
กะเทิ่งป้อยเทิ่งด่า
บักผีบักห่า
บ่เป็นหยัง
ข้อยบ่ได้ยิน
เหล้าเข้าปาก
มีแต่เซกับวิน
ฟ้อนดินไหง่กิ่นกิ่น
อยู่หน้าเวทีหมอลำ..
ดนตรี **OASIS**
..บ่ออนซอนซ่ำ
คำคนสิว่า
บ่ออนซอนซ่ำ
คำคนสิว่า
รินรินมา
บักเหล้าขาวเค่งโซ่
โว้โว้ฮ้องอยู่งาน
มั่วหน้าฮ้าน
บ่ได้งึดนำไผ
เรื่องนิสัยเกเร
กะว่ากวนพอได้
..ไปเที่ยวงานได๋
กะถืกแต่หมู่เขาตี
โซ่ขาดได้ที่
อยู่หน้าเวทีบ่ย้านไผ
ออกอาการ
โวยวายคือโตนี่ใหญ่
บ่โดนเขาหมั่นไส้
เฮ็ดกองไว้เกือกขี้ดิน
..ผู้กองเอ้ย
ผู้กองหน้าฮ้าน
ถืกเขาตีมาจนคลาน
ถืกเหยียบมาจนชิน
งานไหนงานนั้น
เลือดหัวต้องไหลริน
บางครั้งหลับคาตีน
เอิ้นบ่ได้ยิน
ไปฟื้นโรงบาล
..เบิ่งบาดแผล
เทิ่งหัวฮอยแก้วฮอยขวด
ชอบหาความเจ็บปวด
จนได้อยู่ในงาน
ตำแหน่งผู้กอง
ผู้กองผู้กองหน้าฮ้าน
เสียงป้อยด่าจากชาวบ้าน
นั่นแหละคือคำอวยพร
..จักฮอยค้อน
ฮอยขวานเขาหย่อง
จักฮอยค้อน
ฮอยขวานเขาหย่อง
พอก่องจ่อง
คั่นเพิ่นได้เค่งโซ่
คือโตนั่นเก่งหลาย
หน่ายหน่ายฮ้าย
พวกเมาล่วงลืมโต
ฮ้องไว้โวเสียงดัง
สั่งแต่หมอลำเต้ย
สั่งแต่หมอโอ้ยลำเต้ย
หมอลำเต้ย..

No comments:

Post a Comment