หนาวลมที่เรณู - ศรคีรี ศรีประจวบ

....ดนตรี..........
เรณูนคร
ถิ่นนี้ช่างมีมนต์ขลัง
ได้พบนวลนาง
ดั่งเหมือนต้องมนต์แน่นิ่ง
น้องนุ่งซิ่นไหม
ไว้ผมมวยสวยเพริดพริ้ง
พี่รักเจ้าแล้วแท้จริง
สาวเวียงพิงค์แห่งแดนอิสาน
.เราเคยสัมพันธ์
พรอดรักเมื่อคราวหน้าหนาว
คืนฟ้าสกาว
เหน็บหนาวน้ำค้างหรือนั่น
เพราะได้เคียงน้อง
ถึงต้องหนาวตายไม่หวาดหวั่น
รุ่งรางต้องร้างไกลกัน
สุดหวั่นไหว ก่อนลา
>ผ้าผวยร้อยผืน
ไม่ชื่นเหมือนน้องอยู่ใกล้
ดูดอุร้อยไห
ไม่คลายหนาวได้หรอกหนา
ห่าง น้อง
พี่ต้องหนาวหนักอุรา
คอยนับวันเวลา
จะกลับมาอบไอรักเก่า
เย็นลมเหมันต์
ผ่านพ้นยิ่งพาสะท้อน
โธ่น้องบังอร
ก่อนนั้นเคยคลอเคียงเจ้า
ครั้งเที่ยวชมงานพระธาตุพนม
ยามหน้าหนาว
พี่ยังไม่ลืมนงเยาว์
โอ้แม่สาว เรณู
..
.