ลารักกลับแนวรบ - ลูกแพร-ไหมไทย อุไรพร

..รีบกลับหลังหัน
เดินหนีวันวิวาห์
ขึ้นรถแดงบ่ายหน้า
สู่แนวชายแดน
อุตส่าห์พักรบ
จะมาพบหน้าแฟน
ได้สิ่งตอบแทน
นั่นคือแฟนวิวาห์
สองมือกำปืน
ฝืนกัดฟันนั่งนิ่ง
อยากลืมทุกสิ่ง
ที่ยังติดคาตา
ภาพอดีตแฟนเรา
ควงเจ้าบ่าววิวาห์
ยิงปืนขึ้นฟ้า
ยังไม่สาใจ
อยากเดินเข้าไป
กระชากดึงคอเสื้อ
แล้วเอามีดเถือ
เกลือโรยลงไป
อยากถามเจ้าบ่าว
ว่าถือดีอย่างไร
จึงกล้าหยามใจ
ทหารไทยเหลือเกิน
แต่ต้องข่มใจ
เมื่อเห็นแววตาเศร้า..
เออ..เอ้อ..เออ..
เฮอะเออเฮอะเอย..
..แต่ต้องหักใจ
เมื่อเห็นแววตาเศร้า
สาวงามแฟนเก่า
ส่งแววเศร้าเผชิญ
อยากจะทำร้าย
แต่รักเจ้าเหลือเกิน
ทางออกคือเดิน
หลบหนีความหลังมา
ยอมรับว่าทน
อย่างไม่เคยมี
ถ้าเป็นก่อนนี้
จะตีให้ตายคาตา
เพราะรักเจ้าแท้
พี่จึงยอมร้างลา
เดินหนีจากมา
ไม่ว่าเลยซักคำ
ไม่อยากจดจำ
อดีตช้ำรักข้า..
เออ..เอ้อ..เออ..
เฮอะเออเฮอะเอย..
..ไม่อยากจดจำ
อดีตช้ำรักข้า
หวนคืนกลับมา
สู่ชายคาเต็นท์ดำ
เปิดเป้สนาม
เอารูปคนลืมคำ
ใส่กรอบสีดำ
ส่งคืนเขาไป
แล้วเอารูปหญิง
ที่รักเราแน่วแน่
นั้นคือรูปแม่
ใส่แทนเก็บไว้
ชีวิตเพื่อแม่
สู้เพื่อแผ่นดินไทย
คือปณิธานใจ
ทหารไทยชายแดน
..ฝังความแค้น
กลับชายแดนถิ่นเก่า
ลืมความเจ็บปวดร้าว
ซิลืมเจ้าผู้เปลี่ยนคำ
จบรักซ้ำไปอยู่ชายแดน
กอดปืนนอนต่างแฟน
เป็นหมู่แทน..
ยามใจกลุ้ม..