Sunday, September 10, 2006

ธวัชชัย ชูเหมือน














บ้านเรา
ธวัชชัย ชูเหมือน
C



น้ำฝนปนน้ำตา
ธวัชชัย ชูเหมือน
C



....ดนตรี........
แดดส่องแผ่นฟ้า
ครา รุ่งเช้า
ผุดผ่องสกาวโสภา
ลมพัดระรวยน้ำริน ไหล
เสียงเพลงกอไผ่พริ้วมา
แมกไม้หลายพันธุ์
แย้มบานเด่น
ไก่ป่าบรรเลงเสียงมา
หมู่นกโผบินยินเสียง ใส
ฝูงปลาเวียนว่ายแวะมา
....ดนตรี......
กิ่งไม้ไหวเอน
ลู่ลมล้อเมฆลอย
ชุ่มฉ่ำนำทางพร่างตา
เราพี่น้องเราชาวท้อง ทุ่ง
ชักชวนกันสู่ไร่นา
ครั้นแดดทำงาน
กร้านลมสู้ฝน
เราก็สุขใจหนักหนา
มีแต่น้ำใจไม่กลิ้ง กลอก
สังคมบ้านนอกคอกนา
....ดนตรี........
อยู่แถบถิ่นไหน ไม่สุข ใจ
เท่ากับอยู่ไพรพนา
ชีวิตเสรีไม่มีเฉา
สมบูรณ์ทั้งข้าวทั้งปลา
พี่น้องทุกคนที่หลง ทาง
โปรดกลับคืนยังบ้านเรา
อย่าหลงระเริงไฟแสง สี
เหมือนดังรุ่นพี่ของเรา
....ดนตรี........
อยู่แถบถิ่นไหน ไม่สุข ใจ
เท่ากับอยู่ไพรพนา
ชีวิตเสรีไม่มีเฉา
สมบูรณ์ทั้งข้าวทั้งปลา
ครั้นแดดทำงาน
กร้านลมสู้ฝน
เราก็สุขใจหนักหนา
มีแต่น้ำใจไม่กลิ้ง กลอก
สังคมบ้านนอกคอกนา
..
.





....ดนตรี........
เมื่อฝนหล่นมาน้ำตาฉันหลั่ง
เหมือนดั่งสายฝน
ก่อนน้องหน้ามนเจ้ามาจากไป
ทอดทิ้งให้เรา นอนหนาว
ปวดร้าวทรวงใน
รู้ไหมว่าใคร เศร้าใจไม่หาย
ก็เพราะความจนโอ้คนเช่นฉัน
รักพลันต้องจาก
ถึงรักเธอมากไม่มีความหมาย
เงินมาซื้อรัก จากอกฉันไป
ต้องมาแพ้พ่ายเพราะเงินไม่มี
>เขาว่าเงินทอง
เป็นของนอกกาย
ฉันหามาให้ไม่เคยพอใช้ สักที
จะหาสร้อยแหวนมากอง
ให้น้อง คนดี
รายได้ที่มีไม่พอรู้ไหม.
เมื่อฝนหล่นมาอีกคราแล้วเอย
ไม่เคยลืมเธอ
ยังจำเสมอเธอทิ้งฉันไป
เจ็บปวดชอกช้ำ จำทน
เพราะคนหลายใจ
ฝนตกทีไรน้ำตาไหลนอง
....ดนตรี........
>เขาว่าเงินทอง
เป็นของนอกกาย
ฉันหามาให้ไม่เคยพอใช้ สักที
จะหาสร้อยแหวนมากอง
ให้น้อง คนดี
รายได้ที่มีไม่พอรู้ไหม.
เมื่อฝนหล่นมาอีกคราแล้วเอย
ไม่เคยลืมเธอ
ยังจำเสมอเธอทิ้งฉันไป
เจ็บปวดชอกช้ำ จำทน
เพราะคนหลายใจ
ฝนตกทีไรน้ำตาไหลนอง
..
.







น้ำตาทุ่ง
ธวัชชัย ชูเหมือน
D


....ดนตรี........
ยินแผ่วแว่วเสียง
สำเนียงดนตรีบ้านนา
กล่อมสวรรค์ พรรณพฤกษา
แซ่เสียงนกกาสะท้านทุ่ง
กลิ่นโคลนสาปควาย
ติดในหัวใจจรุง
หนุ่มสาวเกี่ยวข้าวกลางทุ่ง
หอมน้ำปรุงสาวเจ้าบ้านนา
.บ้านเราก่อนมี
ยังมีทั้งพ่อและแม่
คือสวรรค์ อันสุขแท้
ผู้เฒ่าผู้แก่พี่ป้าน้าอา
ร่วมจิตร่วมสาย
โยงใยผูกพันเรื่อยมา
ชีวิตบ้านนอกคอกนา
สุขสมวิญญา
หาใดเปรียบเปรย
>แต่บัดนี้
ทุ่งแล้งเหือดแห้งใจคน
หยาดฝนจากฟ้าเบื้องบน
สิ้นขาดหายมิได้ตกเลย
นาข้าวเคยเขียว
กลับแห้งเหี่ยว
ไม่เหมือนก่อนเคย
หนุ่มสาวชาวทุ่งเจ้าเอ๋ย
ต้องลงเอยด้วยการจากนา
.ไม่มีอีกแล้ว
เสียงเพลงบรรเลงท้องทุ่ง
กลิ่นใบข้าว เคยจรุง
มุ่งหมายคือกรุง
ทิ้งทุ่งท้องนา
หนุ่มสาวสดใส
เจ้าจากไปลับไกลจากลา
คนแก่ร่ำไห้ครวญหา
ทิ้งคราบน้ำตาทับถมจมทุ่ง
....ดนตรี........
>แต่บัดนี้
ทุ่งแล้งเหือดแห้งใจคน
หยาดฝนจากฟ้าเบื้องบน
สิ้นขาดหายมิได้ตกเลย
นาข้าวเคยเขียว
กลับแห้งเหี่ยว
ไม่เหมือนก่อนเคย
หนุ่มสาวชาวทุ่งเจ้าเอ๋ย
ต้องลงเอยด้วยการจากนา
.ไม่มีอีกแล้ว
เสียงเพลงบรรเลงท้องทุ่ง
กลิ่นใบข้าว เคยจรุง
มุ่งหมายคือกรุง
ทิ้งทุ่งท้องนา
หนุ่มสาวสดใส
เจ้าจากไปลับไกลจากลา
คนแก่ร่ำไห้ครวญหา
ทิ้งคราบน้ำตาทับถมจมทุ่ง
..
.



No comments:

Post a Comment