ร้องไห้ใต้โคนคูน - ฝน ธนสุนทร

....ดนตรี..........
เหม่อมองบึง
ใจคะนึง ถึงคนจากจร
บึงเอ๋ยบึงแก่นนคร
เขาคงไม่ย้อน หวนคืนกลับมา
เพิ่นปล่อยสาวเศร้า
นั่งเฝ้าโคนคูนคอยท่า
จนเถิงยามบุญเดือนห้า
หมุนเวียนมาหน้าดอกคูนบาน
.บึงหมดมนต์
จะยึดคนที่ให้สัญญา
นั่นหวนกลับคืนมาหา
ให้เห็นหน้าเหมือนดั่งวันวาน
เพิ่นถิ่มขอนแก่น
หนีแคนหนีคูนตระการ
ฉาบไว้แต่คำหวานๆ
ใต้บาดาลหัวใจคุ้นขุ่น
.บุญเดือนห้า
เวียนมาที่แก่นนคร
เป็นตาสะออน
สลอนทิวเกวียนแห่คูณ
หนุ่มสาวเริงรื่น
ม่วนซื่นวันคืนมีบุญ
แต่เราเหงาอยู่โคนคูน
หลบงานบุญซับคราบน้ำตา
.หมดแรงใจ
ทนไม่ไหว ทำใจไม่ลง
ใจเอ๋ยใยเลยคดโกง
ไม่ซื่อตรงเหมือนดั่งวาจา
สงสารเส้นฝ้าย
หมดความหมายมัดใจอ้ายมา
คนไกลคงไม่รู้ว่า
สาวหลั่งน้ำตา ลงปนน้ำบึง
....ดนตรี..........
.หมดแรงใจ
ทนไม่ไหว ทำใจไม่ลง
ใจเอ๋ยใยเลยคดโกง
ไม่ซื่อตรงเหมือนดั่งวาจา
สงสารเส้นฝ้าย
หมดความหมายมัดใจอ้ายมา
คนไกลคงไม่รู้ว่า
สาวหลั่งน้ำตา ลงปนน้ำบึง
..
.