..นั่งจอกอ
คึดฮอดแท้นอ
คึดฮอดผู้สาว
เย็นลมหนาว
กินข้าวแลง
แล้วยังบ่นอน
สองทุ่มเคิ่ง
เอารูปผู้สาวเบิ่ง
แล้วออนซอน
สามทุ่มข่อน
เปิดใต้หมอน
เอาจดหมายมาอ่าน
..นั่งโกโซ
คึดฮอดพาโล
เฝ้าแต่รำพึง
ฮอดตีหนึ่ง
เฝ้าคิดถึง
คำเคยเว้ากัน
ตีสองคล้อย
เขียนจดหมายน้อย
ไปถึงนงคราญ
ตีสามผ่าน
อ่านทบทวน
แล้วเขียนใหม่อีกที
..คิดฮอดอีหลี
เพราะอ้ายนี้
บ่เคยฮักไผ
คึดฮอดหลาย
เพราะขวัญใจ
เจ้าคือชีวี
คึดฮอดสิเป็นสิตาย
เพราะห่างไกล
กันนานเป็นปี
คิดฮอดทุกวินาที
ลมหนาววีวี
อ้ายแฮงคิดฮอดแฮง
..นั่งซงลง
หลับบ่ลง
กระวนกระวาย
ตีห้าเลยไป
ย่อนคิดหลาย
สายตายังแข็ง
หนาวเย็นจ้อย
ลมวอยวอย
คิดฮอดแฮงแฮง
หกโมงเช้า
ตะเว็นแดงแดง
คึดฮอดคำแพง
จนซอดแจ้งจางปาง
..นั่งซงลง
หลับบ่ลง
กระวนกระวาย
ตีห้าเลยไป
ย่อนคิดหลาย
สายตายังแข็ง
หนาวเย็นจ้อย
ลมวอยวอย
คิดฮอดแฮงแฮง
หกโมงเช้า
ตะเว็นแดงแดง
คึดฮอดคำแพง
จนซอดแจ้งจางปาง
.
No comments:
Post a Comment