แม่ขนตางอน - ชาย เมืองสิงห์

แม่ยอดตอง น้องศรีไพร
พี่แบกรักมาให้
ไยขัดเขินเมินหน้า
บุกป่าฝ่าดง
มุ่งตรงมั่นหมายมา
น้ำป่าเขาลำเนาพนา
ข้ามมาด้วยความภักดี
ไม่ไยดี พี่หรือไร
โธ่ภูตผีตนใด
ดลใจให้น้องชังพี่
อย่าตัดอาลัย ศรีไพรคนดี๊ดี
หันหน้ามาหน่อยซิอย่าหนี
อย่างอนนักสิขวัญอ่อน
โอ้น้องเอ๋ยน้องแก้ว
พี่กลับมาแล้วน้องจ๋า
อย่าเมินหลบลี้หนีหน้า
ฟังเจรจาออดอ้อน
เมื่อพี่ได้รับจดหมาย
ที่น้องส่งไปถึงพี่
ตรอกวันเซิงหวายวานนี้
สำนักงานดนตรีวันก่อน
รีบอ่านด้วยความดีใจ
วจีศรีไพรตราตรึง
เสกสรรสำนวนหวานซึ้ง
ว่าน้องคิดถึงอาวรณ์
มันเป็นเวลาห้าหกปี
ที่พี่จำพรากจากน้อง
ไม่เคยลืมเลือนจากสมอง
ยังรักนวลน้องเหมือนก่อน
พี่จากไปนานแสนนาน
หวนกลับมาบ้านคราวนี้
เพื่อสร้างสวรรค์ กับคนดี
ศรีไพรน้องพี่งามงอน
จะรับไปอยู่เมืองหลวง
เกี่ยวก้อยเดินควงไงล่ะ
ดีใจไหมเล่าจ๊ะ
ตอบหน่อยสินะบังอร
พี่ซื้อละมุดน้อยหน่า
ขนุนพุทราเอามาให้
หันหน้ามาซิจอมใจ
พี่ชายจะเป็นคนป้อน
ยิ้มรับพี่หน่อยสักร้อยหน
เถิดนะแม่ขนตางอน
ก่อนจากกัน ให้สัญญา
จะมาขอกานดา
รอหน่อยนะขวัญอ่อน
ตักอันละมุน
น้องเอยเคยหนุนนอน
รักและหวงดั่งดวงสมร
อย่างอนนักเลยคนงาม