แก่นแก้ว - ชาย เมืองสิงห์

สาวเอยใครไม่งาม
งามดั่งบังอร ทั้งแง่งอน
เง้างอนจอมแก่น
มนต์รักใดผูกใจเล่าหนอ
ชายอยากขอเป็นแฟน
ทั้งที่รู้ว่าแก่น แฟนก็ยังสวย
ซ้ำร่ำรวย สวยเอยมากหน้า
ขวัญใจคนจน โถไยหน้ามน
แกล้งทรมา
นวลน้อง แก้วจ๋า
เมตตาจงได้
เห็นใจในรักเดียว
เกลียวกระชับดวงใจ
แม่กลิ่นดอกเตย
ขวัญเอยแก่นแก้ว
ยกนิ้วให้เจ้าแล้ว จอมใจ
แม่สาววัยรุ่น แม่คุณคนโก้
จดหมายแฟนเป็นโหล
ตอบไม่ไหว
พี่ตกบ่อรัก จมปลักห้วงลึก
พอถึงยามดึกดึก นอนร้องไห้
โถใจกานดา
ช่างไม่เมตตาสงสาร
จะแกล้งทรมาน ไปถึงไหน
แม่สวยอย่างนี้
ไม่น่าจะมีแฟนเลย
ขอยืมเอาไว้เชย ให้ชื่นใจ
เล่นปิดประตู
แล้วให้พี่ปีนหน้าต่าง
พี่ต้องนอนหมดทาง
ใจหมองไหม้
อนาคตพี่
นี่เหมือนเกี๊ยะลอยน้ำ
ดูย้อนยอกชอกช้ำ
เสียกระไร
ถูกเยาะเย้ยหยัน
กลั่นกลั่นแกล้งแกล้ง
จะตั้งค่าตัวน้องแพง
ไปถึงไหน
จะเอาสองแขน
ของพี่นี้แทนสินสอด
ถ้าขืนแก่นแล้วพี่จะกอด
ยอมเสียไก่
จะกกนอนกอด
ให้อ้อนออดหายแก่น
กอดให้เหลือเพียงแกน
ของแก่นใจ
อ้อนออดออเซาะ
ล่ะฉอเลาะชะอ้อนออด
คราวหลังแก่น
แล้วชายจะกอด ให้ร้องไห้
โปรดจงเห็นใน ดวงใจ
แม่แพรศรีไพร
ล่ะขวัญใจชายเอย