7 เพลงของ พร ภิรมย์

บัวตูม บัวบาน ( Gm ) พร ภิรมย์ Gm

น้ำตาลาไทร ( Bb ) พร ภิรมย์ Bb

(ดนตรี.......) ..ลงเรือน้อยลอยวน ในสายชลห้วยละหาน ..มีทั้งบัวตูมบัวบาน ดอกใบไหวก้านงามตา ..เมื่อลมพัดมาชื่นใจ ..ผึ้งตอมหอมบินดมกลิ่นบัว ..ซ่อนตัวรำพันฝันใฝ่ ..เหมือนดนตรีชะโลมกล่อมใจ ..ฟังยิ่งฟังไป เร้าฤทัยลำพอง ..ปองจะเด็ดบัวบาน ..ครวญคิดนานหวั่นเจ้าของ ..ใจหมายดึงโน้มโลมรอง ..หากบัวไม่มีเจ้าของ จะชมทั้งสองปทุม ..เอื้อมมือหมายดึงเพียงดอกบาน ..ก็เกรงสะท้านถึงก้านดอกตูม ..แสนเสียดายเหมือนชายหมดภูมิ ..จะเด็ดดอกตูม ยังนึกเสียดายดอกบาน ..เรือเร็วไปหน่อยค่อยค่อยทวน ..บัวหอมชวนอกสะท้าน ..งามทั้งบัวตูมบัวบาน เทพไททุกแดนพิมาน ..ประทานสมดังตั้งใจ ..เอื้อมมือหมายดึงดอกตูมก่อน ..ดอกบานก็ค้อนแสนงอนไปใย ..จะเด็ดดอกบานดอกตูมก็สั่นแกว่งไกว ..จะเด็ดดอกไหนกันหนอบัวตูมบัวบาน ..จะเด็ดทีเดียวเสียทั้งคู่ ..ครวญคิดดูอยู่ไม่นาน ..พอดอกตูมแย้มตระการ ..ดอกบานก็คงแห้งโหย ..กลีบราร่วงโรยน่าชัง ..ต้องลาแล้วหนอบัวช่องาม ..บาปเคราะห์และกรรมประดัง ..แล้วจ้ำเรือน้อยค่อยเข้าฝั่ง ..ไม่ยอมกลับหลัง หมดหวังทั้งตูมทั้งบาน (ดนตรี....) ..เรือเร็วไปหน่อยค่อยค่อยทวน ..บัวหอมชวนอกสะท้าน ..งามทั้งบัวตูมบัวบาน เทพไททุกแดนพิมาน ..ประทานสมดังตั้งใจ ..เอื้อมมือหมายดึงดอกตูมก่อน ..ดอกบานก็ค้อนแสนงอนไปใย ..จะเด็ดดอกบานดอกตูมก็สั่นแกว่งไกว ..จะเด็ดดอกไหนกันหนอบัวตูมบัวบาน ..จะเด็ดทีเดียวเสียทั้งคู่ ..ครวญคิดดูอยู่ไม่นาน ..พอดอกตูมแย้มตระการ ..ดอกบานก็คงแห้งโหย ..กลีบราร่วงโรยน่าชัง ..ต้องลาแล้วหนอบัวช่องาม ..บาปเคราะห์และกรรมประดัง ..แล้วจ้ำเรือน้อยค่อยเข้าฝั่ง ..ไม่ยอมกลับหลัง หมดหวังทั้งตูมทั้งบาน.. . 

ดนตรี 8 Bars..6...7... 8..ลาแล้วแก้วตา สัญญาให้ไว้ยังจำ บุญหนีบาปนำ พี่มาไม่เจอนวลนาง ทั่วถิ่น พนาตามหาหมดทาง เจ้าทิ้งสัญญาหรือนาง พี่อ้างว้าง อารมณ์ นางไม้แม่เอย ไยเฉยให้ช้ำวิญญา นวลน้องไม่มา ยิ่งพาอุราระบม หรือเจ้า เขาไพรบังไว้ซ่อนชม ข้าขอจอมไพรพนม ยอมสิ้นลมบวงสรวงจอมไพร เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม ดนตรี 8 Bars..6...7... 8..เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม... 

---

วังแม่ลูกอ่อน ตอน 1 ( Dm ) พร ภิรมย์ Dm

วังแม่ลูกอ่อน ตอน 2 ( Dm ) พร ภิรมย์ Dm

เจริญสุขทุกทุกท่าน โปรดสดับสาร นิทานคำกลอน เกิดขึ้นที่ฝั่งวนวังสาคร วังแม่ลูกอ่อนแต่ก่อนมา ลูกสาวเศรษฐี ผู้มีทรัพย์ หนีตามไปกับหนุ่มชาวนา ด้วยฤทธิ์รักสลักอุรา จึงหนีบิดาและมารดร ถือความรักเป็นอมตะ ไม่ถือฐานะเป็นสิ่งแน่นอน จนกระทั่งตั้งอุทร ขึ้นมาอ่อนอ่อนก็เริ่มระกำ ความยากจนทนลำบาก ยามตกยากทนตรากตรำ ต้องเผาถ่านเป็นงานประจำ เช้ายันค่ำคลาลำเค็ญ ถึงยามปลอดคลอดบุตรตรา ไร้ที่พึ่งพาสุดหาแลเห็น น้ำตาไหลซกตกกระเซ็น คราวยากเย็นระทมทวี จวบกระทั่งนางตั้งท้อง เป็นครั้งสองหมองราศี กระจองอแงท้องแก่เต็มที เจ้าลูกหัวปีรึก็ซุกซน ต่างปรึกษากันน่าสงสาร ขืนอยู่ไปนานคงไม่มีผล ตกลงใจกลับไปบ้านตน เพราะเหลือจะทนทุกข์ทรมาน เอาลูกขึ้นเอวน้ำตาอาบ ผัวคอนหาบตามประสา ระหกระเหินเดินทางมา ย่ำสนธยาก็เข้าร่มไทร เมียเกิดเจ็บท้องร้องไห้โฮ ว่าโอโอ๋ จะทำไฉน นางบิดกายเบี่ยงเคียงขาดใจ ท่านโปรดฟังต่อไป ด้วยใจเมตตา

GMM Grammy ดนตรี..2...3> ฝ่ายเจ้าผัวรึก็เซ่อเซ่อ กระเบอะกระเบ้อ ทะเร่อทะร่า งกงกเงิ่นเงิ่น ออกเดินหายา อนิจจาถูกงูกัดตาย ฟ้าคำรนฝนก็ตก หนาวสั่นงกฝนตกไม่หาย สงสารนางเพียงวางวาย ทุรนทุรายดิ้นครวญคราง จนบรรลุตัดจุดสมัย อรุโนทัยเริ่มสาง เห็นผัวม้วยมอน นอนทับทาง ดั่งใจนางโดนอัคคี นางลืมตนตะโกนก้อง มือกุมท้องร้องเต็มที่ ลูกในครรณ์ออกทันที ดูเป็นที่ทุเรศทุรัง กราบศพลาน้ำตาหล่น อุ้มคนจูงคน พิโธ่พิถัง ตัดป่าออกทุ่ง พะรุงพะรัง จนมาถึงฝั่ง มหานที สั่งลูกคนใหญ่ ให้คอยท่า เดี่ยวแม่จะมา รับลูกที่นี่ แล้วเทินลูกน้อย ลุยลอยวารี ลึกมีตื้นมี พอทานทน ครั้นถึงฝั่ง ค่อยวางลูกน้อย ห่วงลูกที่คอย ย้อนกลับอีกหน แต่พอโฉมนาง ถึงกลางสายชล เหยี่ยวใหญ่โฉบวน เฉี่ยวลูกน้อยไป นางหมดแรงตัวแข็งทื่อ โบกไม้โบกมือ ร้องตามเหยี่ยวใหญ่ ลูกยืนดูไม่รู้อะไร นึกว่าแม่ ให้ตามไปกระมัง ก้าวลงน้ำ ถึงความตายนางเห็น ลูกชายตายอย่างสิ้นหวัง เลยจมสิ้นใจ กับลูกใต้วนวัง เดี่ยวนี้ชื่อยัง อยู่ริมฝั่งเจ้าพระยา

---

ลานรักลานเท - พร ภิรมย์

กระท่อมทองกวาว ( C ) พร ภิรมย์ C

รักพี่ยิ่งใหญ่ไพศาล จึงตามนงคราญ มาย่านลานรักลานเท ลานเอ๋ยลาน อย่ารานรวนเล โถลานจงเท ทุกข์ตรมให้เศร้าเบาบาง เหลือทนจึงดั้นด้นมา ผ่าภัยนานา มาสู่ลานน้อยคอยนาง ใจหวังเชยชื่นชวนนวลปราง รักเจ้าไม่จาง ไม่ขอยอมห่างลานเท ฝั่งกว้างว่างวุ้ง พี่มองสุดคุ้งตรอมตรม ไม่สมคะเน ไร้แม้เงาสาวบ้านลานเท หรือเลือนเสน่ห์ โฉมงามไม่มาให้พี่ชื่นใจ รักลานหรือเจ้ารวนเร เจ้าลืมลานเท ลานเก่าลานรักไปใย โอ้ลานเทไม่เทถอดใจ ทิ้งความอาลัย ฝากไว้บนฝั่งลานเท ดนตรี..8..Bars 6...7...8>>> รักลานหรือเจ้ารวนเร เจ้าลืมลานเท ลานเก่าลานรักไปใย โอ้ลานเทไม่เทถอดใจ ทิ้งความอาลัย ฝากไว้บนฝั่งลานเท

ลมโชยชิ้ว ปลิวกิ่งไม้ ไหวสั่น ดุจดั่งเสียงรำพัน ให้ชวนฝันปรารมณ์ เอื้องดอกน้อย ลอยกลิ่นตามสายลม อบอวลหวนชวนดม ชื่นอารมณ์ไม่วาย ลม พัด ร่วง หอมชื่นทรวง กลีบร่วง กระจาย ช่อพยอม กลิ่นหอม อยู่ไม่คลาย กลิ่นนี้พี่ไม่เคยหน่าย ชวนฝันไป ถึงสาว กระท่อมน้อย เนินร่มริมสายธาร เปรียบดั่งทิพย์วิมาน ร่มเงาไม้ทองกวาว นวลเจ้าเอย พี่ได้เคยพบเจ้า ก่อนเคยเว้าจำนรรย์ สร้างสวรรค์จากใจ คำ ทุก คำ ที่จดจำ ถ้อยคำให้ไว้ ช่อทองกวาว ดอกพราวกิ่ง ไสว ที่เคยหอม ดึงมาให้ แซมผมใส่ให้นาง น้องพี่เอ๋ย พี่ไม่เคยคิดหน่าย พี่ยังรักไม่คลาย ไม่ลืมเนื้อนวลปราง รักยังฝัน ใจพี่หวังทุกอย่าง กลับมาหมายพบนาง อย่างเคยเว้าเฝ้าวอน ทูน หัว พี่ หายโกรธพี่เถิดดวงสมร ช่อทองกวาว ดอกพราวอยู่ สลอน ดุจวอนสองเราร่วมใจ ในกระท่อม ทองกวาว

---

เมียจ๋า ( G )
พร ภิรมย์
G

ดนตรี....
โอ้อนาถ วาสนา
ถึงเวลา คราระทม
แม่อีหนู ช่างหูเบา
เชื่อคำเขา จึงขื่นขม
ตัดเยื่อไยให้พี่ตรม
ว่าทับถม เกินความจริง
น้องโกรธใย ไล่ผัวจาก
ให้ผัวตกยาก โอ้น้องหญิง
มาลืมอกแอบที่เคยแนบอกอิง
ต่างไฟผิง ในเชิงกราน
พี่ลืมไม่ลง อีตรงตื่นนอน
กาแฟมาก่อนไข่ซ้อนใส่จาน
น้ำล้างหน้าทั้งยาสีฟัน
น้ำหอมน้ำมัน เจ้าจัดเอาใจ
จะไปทำงานจากบ้านตอนเช้า
เจ้าขัดรองเท้า เป็นเงาใส
เสื้อผ้าเรียบกริบน่าหยิบสวมใส
งามวิไล ชวนให้มอง
กลับบ้านค่ำอาบน้ำอาบท่า
เจ้าจัดข้าวปลามาสำรอง
แม่เปิดตู้โชว์ยกโหลยาดอง
ตักให้ลอง คลายกังวล
พี่ชอบผักน้องรักก็รู้
ผักบุ้งถั่วพูจิ้มเต้าเจี้ยวหลน
อิ่มหมีพีมันกันสองคน
ชื่นกมลแสนสำราญ
กล่อมลูกไปให้ลูกหลับ
ร้องเพลงขับวิเวกหวาน
กระท่อมทองกวาว
หนอเพลงเก่ามานาน
บัวตูมบัวบานให้ลูกนอน
พอลูกหลับขยับจูบลูก
แล้วนอนบนฟูกเคียงสมร
อิ่มเอมใจไม่อนาทร
พี่มาเดือดร้อนเพราะคนปากคัน
ปากยาวจริงยิ่งกว่าปากกา
เข้าตำราน่าขบขัน
เห็นเรามีทุกข์
แล้วเขาคงสุขใจกัน
ไม่ช้าสวรรค์คงลงอาญา
พระจงช่วยสาปให้บาปสิ้นที
ให้น้องปรานีรีบกลับเคหา
นี่ผัวร่อนเร่แสนเวทนา
จากเมียมาน้ำตานอง
กินไม่ได้นอนไม่หลับ
กระส่ายกระสับอกกลัดหนอง
นี่ผัวทุกข์ตรอม
ผ่ายผอมเป็นกอง
อย่าให้ต้องตรอมใจตาย.
... จบเพลงแล้วครับ...