....ดนตรี.......... ให้ เขาไป เกือบแทบทุกอย่าง. ด้วยหวัง กับเขาไว้มากเหลือเกิน. แว่วหวาน สัญญาจะร่วมทางเดิน. หลอกเราหลงเพลิน เพลินกับฝันลาง เลือน. กลับ ไม่จริง อะไรซักอย่าง. ความหวัง ปิดท้ายด้วยใจบิดเบือน ได้ สม ก็มีท่าทีแชเชือน ลบไปคล้ายเดือน ถูกเงาเมฆบังวังเวง .ช้ำ ใจ เพราะเราให้เขามามาก ทุ่มเทใจรัก รักเขา จนลืมตัวเอง. เจ็บ ช้ำ จึงรู้ว่าโดนข่มเหง. รักเองช้ำเอง ให้เฉา ลงไปทุก วัน. ต่อ นี้ไป จะไม่เหมือนเก่า. เมื่อ เขา ไม่เห็น ค่าเราสำคัญ. ให้ ใจ ไม่เคยได้ใจปลอบขวัญ ก่อนสิ้นลมปราณ จะหัน มารักตัวเอง ....ดนตรี.......... .ช้ำ ใจ เพราะเราให้เขามามาก ทุ่มเทใจรัก รักเขา จนลืมตัวเอง. เจ็บ ช้ำ จึงรู้ว่าโดนข่มเหง. รักเองช้ำเอง ให้เฉา ลงไปทุก วัน. ต่อ นี้ไป จะไม่เหมือนเก่า. เมื่อ เขา ไม่เห็น ค่าเราสำคัญ. ให้ ใจ ไม่เคยได้ใจปลอบขวัญ ก่อนสิ้นลมปราณ จะหัน มารักตัวเอง .. .
| ....ดนตรี.......... ฉัน เป็นคนบ้านนาบ้านนอก ฉันมาขอบอก ผู้หญิงก็มีหัวใจ มีหิวมีอิ่ม มีรอยยิ้มน้ำตาหลั่งไหล รู้สึกเหมือนคนทั่วไป มิใช่เหล็กไหลฉันคือผู้หญิง ฉัน เป็นคนบ้านนอกบ้านนา ฉันปรารถนา รักคนที่เขารักจริง สุดจะทานทน ฉันรักคนรักฉันไม่จริง เขามีคู่แอบคู่อิง อกลูกผู้หญิงเจ็บทนไม่ไหว .ก็ก้มลงกราบ หลวงพ่อและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ลูกขออุทิศ บุญทานที่เคยทำไว้ ให้คนร้อยเล่ห์ หยุดเกเร กับคนทั่วไป ให้คนลวงล่อ หยุดเถิดหนอหยุดคิดทำลาย ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลใจ แผ่เมตตาให้ขอพระขอพร. ฉัน เป็นคนบ้านนาบ้านนอก เข้ามาบางกอก ชีวิตเหมือนเล่นละคร สวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิก่อนหลับนอน อย่าได้เจอชายกะล่อน มาหลอกมาหลอน ลวงฉัน อีก เลย ....ดนตรี.......... ฉัน เป็นคนบ้านนาบ้านนอก เข้ามาบางกอก ชีวิตเหมือนเล่นละคร สวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิก่อนหลับนอน อย่าได้เจอชายกะล่อน มาหลอกมาหลอน ลวงฉัน อีก เลย .. .
|
No comments:
Post a Comment