สัญญาปลาข่อน - เอกพล มนต์ตระการ

..ลมพัดข้าวดอ
หัวใจอ้ายรอฟังข่าว
คึดฮอดผู้สาว
ที่เคยเว้ากันปีก่อน
ว่าสิคืนนา
ทุกครา
เมื่อยามปลาข่อน
แต่พอเจ้าจร
ปลาข่อนบ่เห็นคำแพง

..บัดนี้ บัดนี้
อ้ายอยากขอกล่าวก้ำ
ทวนความจำ
จั๊กกะหน่อย
ฝากผู้สาวส่ำน้อย
ผู้หายจ้อยตั้งแต่นาน
ตั้งแต่คราวอยู่บ้าน
เว้าคำหวาน
กับอ้ายบ่าว
ยามหัวลมพัดจ้าว
กลางฮวงข้าว
ก่องสลอน
น้ำแจนาปลาข่อน
ปลาซิวซอน
ดิ้นด่องด่อง
เอาสวิงค่อยซ้อน
มาหมกพร้อมอีตู่นา
จ้ำหมกปลาสัญญาน้อง
ว่าเฮาสองสิหมั่นแก่น
ฮักเป็นแฟนก่อไว้
มื้อได้พร้อม
จั่งแต่งกัน
พอหลังจากมื้อนั้น
เฮากะห่างน้อกันไป
เหลือแต่สัญญาใจ
ที่แซในหัวใจซื่อ
บัดหลายเดือนหลายมื้อ
ฟังเขาลือน้องเป็นต่าง
สังคมเมืองเปลี่ยนร่าง
ใจเคยตั้ง
กะเปลี่ยนตาม
เสริมความงาม
ตามแฟชั่น
ตาหวานหวาน
เอวกิ่วกิ่ว
จมูกเสริม
เติมแต่งคิ้ว
มือสิบนิ้ว
เจ้าใส่แหวน
นั่งเคียงเสี่ยยิ้มแป้น
ในเก๋งแวนติดฟิล์มดำ
เคยสัญญาแสนคำ
เจ้าบ่จำเบิดคุณค่า
..เขาพา
เที่ยวคาราโอเกะ
ลืมเถียงนาเซ
ที่เฮาเคยเว้าวอน
ลมหนาวมา
น้ำขอดนาปลาข่อน
เพลินแสงนีออน
บ่ฮำฮอนฮักเฮา
อ้ายนั่งเหงา
บนคันแทนากิ่ว
มองเห็นปลาซิว
ดิ้นแด่วแด่วแดดเผา
ดั่งสัญญา
อ้ายโดนฆ่า
ด้วยความเหงา
เพราะถูกผู้สาว
แฟนเก่าเพินตัดรอน
วอนสายลม
ทวงสัญญาปลาข่อน
เบื่อแสงนีออน
ฟ่าวกลับคอนเด้อนาง
เบื่อแสงนีออน
ฟ่าวกลับคอนเด้อนาง