นาวาสวรรค์ - ชาย เมืองสิงห์

ลอยล่องลำนาวา
ธิ ฐิสันต์มา อารมณ์ปอง
เชยชมนวลน้อง
สู่สม ภิรมย์ปรารถนา
เอาร่างนางต่างหมอน
เนื้อ อุ่นหนุนนอน เพลินอุรา
มองดาวพราวฟ้า จันทร์ฉาย
สายลมโชยเฉื่อยเบา
.เอาลำนาวา
นั้นเป็นม่านบัง
ต่างเรือน และเหย้า
เอาคลื่นลมเบา
อันแผ่วพราง
ต่างเสียง ดนตรี.
.เอาร่างนางต่างใบ
เอาสอง ฟากหัวใจ
ของน้องและพี่
รวมใจเดียว กันนี้
เป็นหางเสือ
ถือท้ายเรือสู่สวรรค์
.เอาปีวันเดือน
นั้นเป็นเพื่อนเคียง
ต่างเสียง ชาวบ้าน
เอาเจ้านงคราม
เป็นแม่ย่านาง
นั่งหัวเรืองาม
เอากลิ่นแก้มที่นวลขาว
ของเจ้า ยุพิน กินแทนน้ำ
เอาวจีที่เลอล้ำ ฉ่ำหวาน
นั้นแทนข้าวปลา
....ดนตรี........
.เอาปีวันเดือน
นั้นเป็นเพื่อนเคียง
ต่างเสียง ชาวบ้าน
เอาเจ้านงคราม
เป็นแม่ย่านาง
นั่งหัวเรืองาม
เอากลิ่นแก้มที่นวลขาว
ของเจ้า ยุพิน กินแทนน้ำ
เอาวจีที่เลอล้ำ ฉ่ำหวาน
นั้นแทนข้าวปลา