Sunday, August 6, 2006

ขอฝากไว้ก่อน - ปอยฝ้าย มาลัยพร


พี่ ถูกน๊อค ช๊อคใจไม่มีท่า
เมื่อรักมา เสียหลัก โดนหักหลัง
อยู่ดีๆ เจ้าก็มี ใจเปลี่ยนทาง
พี่ผิดหวัง
โดยที่ยังไม่ตั้งตัว
เหลือแต่รอย
เท้านาง กลางใจพี่
เธอย่ำยี พี่ลง นะทูนหัว
รักสดใส
พี่ต้องกลายเป็นมืดมัว
คนขี้ตั๊ว หัวใจ เจ้าร้ายจริง
....ดนตรี......
เจ็บใจยิ่ง
คนฮักจริง พลาดท่า
ปลูกรักมา แต่เก่า
เขาถอนเหง้า ฮักลอย
มิดซ่อยม่อย
คอยตั้งแต่ ความขม
จากรสหวานที่เคยชม
ได้รสขมมาแทนที่
.เจ็บครั้งนี้
พี่ขอจำฝังใจแน่น
เปลี่ยนรักมา
เป็นแค้น แทนรู้ไหม
ฝากไว้ก่อน
นะหน้ามนคนหลายใจ
หากวันไหน
เจ้าเผลอ เป็นเจอดี
.ใจพี่นี้
ไม่เจ็บฟรีก็แล้วกัน
สักวัน พี่จะตามราวี
ตั้งหลัก ใจไว้ ให้ดี
สวรรค์ปราณี ท่านคงมีตา
.กรรม ที่เธอทำไว้
เผลอเมื่อใด คงได้รับมา
สักวัน เจ้าจะกินน้ำตา
วันนั่นแหละหนา
พี่จะชำระใจ
....ดนตรี......
ขอ ฝากไว้
ฝากแผลใจ ไว้ก่อน
เก็บบัญชี ทุกข์ฮ้อน
ฝังซ่อนอยู่ใน
อด ใจไว้ จอบเบิ่งคนใจดำ
มื้อใดกรรมตามทัน
จั่งว่ากัน เด้อน้อง
.ความหม่นหมอง
ขอครอง เอาไว้ก่อน
คนกะล่อน
ฝากไว้ก่อนแม่คุณเอ๋ย
ขอเวลา รักษาใจให้เหมือนเคย
แม่คุณเอ๋ย สักวัน จะเห็นดี
เจ็บคราวนี้ ถือเป็นทีเนื้ออุ่น
เจ้ามาซูนพี่แล้ว
ระวังไว้สิเฮ็ดคืน
คาด ลาดลื่น
เจ้าซิหืนเด้อสาว
ยามใดใจเธอฟาวล์
สิคิดคืน บัญชี แค้น
..
.

No comments:

Post a Comment