รักไม่ยุ่งมุ่งแต่งาน - ปอยฝ้าย มาลัยพร

..เสียเวลามามาก
กับความรัก
ที่ไม่จริงใจ
เสียเวลาใจ
ที่เผลอไป
รักคนโลเล
เสียความรู้สึก
เสียหลัก
โซซัดโซเซ
หลายปี
ที่หลงทุ่มเท
ใจเป๋โดยไม่ได้อะไร.
บอกใจย้ำใจให้จำ
ขีดเส้นดำ
ย้ำคาวหัวใจ
ตั้งแต่นี้ต่อไป
ขอพักใจ
ไม่ให้ใฝ่ฝัน.
พักเรื่องผู้หญิง
จะขอจริงใจให้งาน.
กอบกู้ความฝัน
เรียกขวัญ
กลับคืนหัวใจ
..ตั้งปณิธานไว้
บอกหัวใจคักแน่
หลังจากเป็นผู้แพ้
มาแล้วยับเยิน
สาวใด๋เอิ้น
สิเมินใส่ไล่ป๋า
คนหัวใจมารยา
อย่านาอย่ามายุ่ง
..มุ่งสู่งานลูกเดียว
ไม่เหลียว
มองแล้วสาวใด
ผู้หญิง
ในเมืองไทย
ขอเว้นให้
แต่แม่เท่านั้น.
นอกไปจากนี้
ไม่ใช่
หัวใจเหยียดหยัน.
แต่เป็นการป้องกัน
กลัวรัก
ร้าวรานซ้ำรอย
..จะตรากตรำ
ทำงานให้หนัก
อย่าให้ความรัก
ตามมาสำออย
คิดแต่งาน
ทำแต่งาน
ไม่เลื่อนลอย
อย่าให้ถอย
ไปคิดถึงคนใจดำ
..เตือนใจย้ำ
ให้ทำงานเพื่อแม่
คนที่มีฮักแท้
ต่อเฮานั่นแนนอน
ยามเดือดฮ้อน
ได้นอนอุ่นหนุนตัก
ขอเวลาเซาพัก
รักจ๋าอย่ามาใกล้
..ขอพักใจนิ่ง
ไม่ใช่หยิ่ง
ต่อผู้หญิงดอกหนา
แต่เพราะกลัวมารยา
จะกลับมา
หลอนใจเหมือนเดิม.
พาหัวใจขมขื่น
จำศีล
พาชีวิตปิดเทอม
หากพร้อม
เมื่อใดจึงเริ่ม
ขอปิดเทอม
หัวใจชั่วคราว
..ทำงานจ้าว
หาเงินตั้งต้นใหม่
พักหัวใจจากเจ้า
สาวนั้นผู้รักลวง
น้ำตาร่วง
ย้อนเคยป่วงนำสาว
ขอทำงานให้ลืมคาว
เรื่องผู้สาว
สิเซาไว้..