ฝนรินในเมืองหลวง - ไผ่ พงศธร

..ฝนตกริน ๆ
หอมกลิ่นดินถูกไอฝน
จากบ้านนามาโดน
สิเป็นจั่งได๋หนอป่านนี้
ฝนย้อยลงมา
ท้องไร่ท้องนา
หญ้าเขียวขจี
หน่อไม้ไฟผักติ้วกุดจี่
ฮอดมื้อนี้ไผสิสนใจ
หน่อแนวอิสาน
มาหางานในเมืองหลวง
เสี่ยงโชคเดินตามดวง
เหมือนแมงละงำ
บินตำแสงไฟ
บ้างก็โชคดี
มีงานทำได้เงินกลับไป
บางคนสู้จนแพ้พ่าย
เมือบ่ได้อยู่ไม่มีหวัง
คือภาพที่เห็น
จากพี่น้องบ้านเฮา
เหมือนหนังขายยา
เรื่องเศร้า
ฉายภาพเก่า
ซ้ำเดิมอีกครั้ง
ข้อยก็หนึ่งคน
ที่ติดวังวน
เหมือนปลาหลงวัง
คึดฮอดบ้านเฮาวัง ๆ
ทุกยามฝนหลั่ง
รินในเมืองหลวง
..ฝนตกริน ๆ
หอมฮิน ๆ อยู่ในหัว
คือกลิ่นขี้ควายขี้วัว
กลิ่นดอกสะแบง
เบ่งบานเป็นพวง
ส่งสายตาเหงา
ผ่านม่านฝน
โค้งฟ้าเมืองหลวง
ฝากใจกลับไปถามทวง
คึดฮอดข้อยบ่อีพ่ออีแม่

..ฝนตกริน ๆ
หอมฮิน ๆ อยู่ในหัว
คือกลิ่นขี้ควายขี้วัว
กลิ่นดอกสะแบง
เบ่งบานเป็นพวง
ส่งสายตาเหงา
ผ่านม่านฝน
โค้งฟ้าเมืองหลวง
ฝากใจกลับไปถามทวง
คึดฮอดข้อยบ่อีพ่ออีแม่