Monday, August 7, 2006

เสียงครวญจากหลุมศพ - ปอยฝ้าย มาลัยพร

..จากพุ่มไม้
ใบบังที่วังเวง
มีเสียงบรรเลง
กุดจี่และแมงจิซอน
มาหม่นขี้ดิน
ดึกดื่นอยู่ข้างกองฟอน
มีสายลมจร
แทรกซ้อนกับเสียงเรไร
..เสียงโหยหวน
ครวญครางกลางป่าช้า
บ่มีไผหัวซา
ผ่านมาแล้วผ่านไป
ปัญหาทุกอย่าง
ยังค้างคาก่อนตาย
อยากฟื้นคืนไป
บอกลูกหลาน
ซุมยาดกันกิน
.บัดนี้
หน้าที่โพธิ์มีห้า
หน้าทีสกุณา
อาศัยซ่นมีห้าอย่าง
เว้ากันอย่างบาง ๆ
พ่อแม่ห้าลูกเต้าห้า
เจ้าทันฮู้แล้วไป่น้อ
บัดเพินเวียนคืนโค้ง
มรณังคืนบ้านเก่า
ให้แก่มวลลูกเต้า
ทำบุญสร้างว่าแต่งหา
ค่าเฮือนนาเพินปันให้
ค่ามูลมังเพินปันแบ่ง
บ่ได้ทวงพอแดง
อย่าลืมคำเพินเอื้อน
เตือนเจ้า..
ให้จื่อเอานั่นหละน่า
เด้น้อ.โอ้โอ่โอ.ละน่า
..มรดก
ทรัพย์สินสร้อยแหวนเงินทอง
ยามเสร็จก้องด้อง
เอาไปบ่ได้จักชิ้น
เบิ่งแต่ข้าวแจก
จนปานนี้ยังบ่ได้กิน
กระดูกที่ฝังอยู่ดิน
บ่แม่นก้อนหิน
ได้ยินบ่สู
..จากพุ่มไม้
ใบบังที่วังเวง
บ่มีเสียงเพลง
แสงสีบ่มีให้ดู
ดงผีป่าช้า
บ่มีไผอยากมาอยู่
ขั่นบ่เซื่อ
ลองไปเบิ่งเด้ออยากฮู้
ช่วยบอกลูกหลานมาดู
เร็ว ๆ แหน่สู
ฮู้บ่กูย่านผี

..มรดก
ทรัพย์สินสร้อยแหวนเงินทอง
ยามเสร็จก้องด้อง
เอาไปบ่ได้จักชิ้น
เบิ่งแต่ข้าวแจก
จนปานนี้ยังบ่ได้กิน
กระดูกที่ฝังอยู่ดิน
บ่แม่นก้อนหิน
ได้ยินบ่สู
..จากพุ่มไม้
ใบบังที่วังเวง
บ่มีเสียงเพลง
แสงสีบ่มีให้ดู
ดงผีป่าช้า
บ่มีไผอยากมาอยู่
ขั่นบ่เซื่อ
ลองไปเบิ่งเด้ออยากฮู้
ช่วยบอกลูกหลานมาดู
เร็ว ๆ แหน่สู
ฮู้บ่กูย่านผี

No comments:

Post a Comment