Tuesday, August 8, 2006

กล้าขอก็กล้าให้ - คัทลียา มารศรี

....ดนตรี..........
ความ สัมพันธ์คงนานเกินไป
อะไร อะไรเปลี่ยนไปผิดตา
ความ ดี ที่เรานั้นเฝ้าทำมา
เดี๋ยวนี้ไม่มีค่า
สมน้ำหน้า ตัวเองเสียจัง.
เมื่อ กล้าขอฉันก็กล้าให้
ตา ข้างซ้ายเขม่นเป็นลาง
แต่ไม่เชื่อ
ไม่เหลือ อะไรซักอย่าง
แม้ใจ ที่บอบบาง
เธอยัง ขยำขยี้
>เป็นผู้แพ้ แน่นอนต้องเจ็บ
เมื่อ เจ็บ แล้วต้องจำบ้างซี
คำพูดต่อยหอย
ร้อยลิ้นชินชาเต็มที
นับตั้งแต่นี้
ฉันมี ให้แต่น้ำตา.
เก็บ เอาคำว่าช้ำคืนไป
เอา หัวใจของฉันคืนมา
สงสารใจ
และเสียดายเวลา
พอทีชาตินี้ชาติหน้า
ลากัน ชั่วนิรันดร
....ดนตรี..........
>เป็นผู้แพ้ แน่นอนต้องเจ็บ
เมื่อ เจ็บ แล้วต้องจำบ้างซี
คำพูดต่อยหอย
ร้อยลิ้นชินชาเต็มที
นับตั้งแต่นี้
ฉันมี ให้แต่น้ำตา.
เก็บ เอาคำว่าช้ำคืนไป
เอา หัวใจของฉันคืนมา
สงสารใจ
และเสียดายเวลา
พอทีชาตินี้ชาติหน้า
ลากัน ชั่วนิรันดร

No comments:

Post a Comment