ดนตรี 4 Bars..2...3... 4...แม่ น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิม เจ้าแล้ว จึงตกถึงมือพี่ ถ้าหากเป็นแหวนก็เปรียบดังแม้น เจ้าโดนสวมฟรี เพชรที่งามหรือจะมี ค่าสูงยิ่งกว่าดรรชนีของนาง ..แม่ น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิม เบื่อแล้ว จึงถูกเขาทิ้งขว้าง สูญสิ้นความสาวแล้วเจ้าจึงรู้ ว่าเดินหลงทาง พี่ไม่โกรธเจ้าหรอกนาง ยังรักไม่จางรักนางเสมอ ..ถึงพี่ เป็นสองรองคนอื่น พี่ก็ยังยิ้มชื่น ต้อนรับการกลับของเธอ ตักพี่ยังว่าง อกพี่ยังอุ่นเสมอ ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ พี่หลงละเมอเพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน ..แม่ น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิม เจ้าแล้ว พี่ก็ขอรักมั่น ถึงจะเหลือเดนเพราะผ่านคนชิม มานานแสนนาน พี่ก็ยังต้องการ รอรับรสหวานน้ำตาลก้นแก้ว ดนตรี 8 Bars..6...7... 8..ถึงพี่ เป็นสองรองคนอื่น พี่ก็ยังยิ้มชื่น ต้อนรับการกลับของเธอ ตักพี่ยังว่าง อกพี่ยังอุ่นเสมอ ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ พี่หลงละเมอเพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน ..แม่ น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิม เจ้าแล้ว พี่ก็ขอรักมั่น ถึงจะเหลือเดนเพราะผ่านคนชิม มานานแสนนาน พี่ก็ยังต้องการ รอรับรสหวานน้ำตาลก้นแก้ว...
| Intro.......... ..จดหมายของพี่ เขียนที่จังหวัดสุพรรณ ถึงน้องนางจากมานานวัน พี่ฝันถึง น้องทุกคืน อำเภอ เดิมบาง เดี๋ยวนี้ดูช่างไม่ชื่น เห็นเดือนรูปเคียวทุกคืน พี่แสนขมขื่นระทม ..บ้านนาแสนเปลี่ยว เห็นเคียวแล้วหมดแก่ใจ คิดถึงเราเกี่ยวข้าวเคียวไป หยอกล้อยามใช้เคียวคม เราเดินเคียงกัน คิดถึงวันน้องพลาด ตม พี่ฉุดมือ น้อง จาก ตม พี่เคยเพ้อชมว่าสวยบาดใจ ..เพียง น้อง จากพี่ หนีหน้า ไปอยู่เมืองกรุง ลืมนาลืมพี่ลืมคุ้ง ลืมลุงลืมป้าใช่ไหม ไม่มี แม้ข่าว จากสาวบ้านนา เมืองไกล เจ้าสุขทุกข์ ร้อน อย่างไร ทุกคนห่วงใย กังวล ..จดหมายของพี่ เขียนที่เคย อยู่ เคียง กัน ความทุกข์ทนต่อใจนานวัน คอยฝันถึงน้อง หมองหม่น ยังคอย ยังคอย ทุกวันยังพลอยเพ้อบ่น เจ้าควรจะรู้จิตคน ว่ามีทุกข์ทนเจ็บช้ำเท่าใด ..จดหมายของพี่ เขียนที่เคย อยู่ เคียง กัน ความทุกข์ทนต่อใจนานวัน คอยฝันถึงน้อง หมองหม่น ยังคอย ยังคอย ทุกวันยังพลอยเพ้อบ่น เจ้าควรจะรู้จิตคน ว่ามีทุกข์ทนเจ็บช้ำเท่าใด..... .
|
No comments:
Post a Comment