กระยางกับอีแร้ง , กิ่งทองใบหยก - ยอดรัก สลักใจ

กระยางกับอีแร้ง - ยอดรัก สลักใจ F ดนตรี 7 ห้อง..5... 6...7 ขาวบริสุทธิ์ ดุจดังหิมะ เจ้ากระยางเอํย ใครเห็นชมเชย ยกย่องสรรเสริญ สำรวมท่าทาง ราวอรหันต์ ผู้เจริญ สง่าเหลือเกิน ชวนเพลินเมื่อมอง ของกินนั้นโปรด สิ่งมีชีวิต ไม่ผิดยักษา ปลิงหอยปูปลา รายรอบริมหนอง ทุกวันทุกคืนล้วน แต่สุขี ไม่เคยมอง ว่าตัวเจ้าของ นั้นต้องตราบาป ผิดกันไกล กับอีแร้ง ที่คนรังเกียจ มันไม่เคยเบียด เบียนใครย่อยยับ ซากสัตว์ตายแล้ว ถึงจะเน่าเหม็น นับเป็นสำรับ กลับถูกเหยียบยับ ชาติมันต่ำทราม ผองชนนั้นโปรด เปรียบกันสักนิด คิดอยู่เสมอ ควรหรือบำเรอ ด้วยเล่ห์เหยียบหยาม คนไร้ศีลธรรม ตั้งตนผยอง ให้มองตาม คนจิตใจงาม เขาย่ำบีฑา ดนตรี 8 ห้อง..6... 7...8 ผองชนนั้นโปรด เปรียบกันสักนิด คิดอยู่เสมอ ควรหรือบำเรอ ด้วยเล่ห์เหยียบหยาม คนไร้ศีลธรรม ตั้งตนผยอง ให้มองตาม คนจิตใจงาม เขาย่ำบีฑา

กิ่งทองใบหยก - ยอดรัก สลักใจ Cm ดนตรี.......... ..สุขจริง นะกิ่งทอง สมแล้วคู่ครอง น้องเป็นเศรษฐี พี่ไม่อิจฉา เพราะว่าบุญพี่ไม่มี เทียบน้อง คนดี พี่เคยจับจอง กิ่งทองใบน้อย ถึงลอยล่องลม สุดเหนี่ยวโน้ม เพราะลมแรงผลักลา Solo... ..ได้ยิน เสียงโห่ดัง แทบ เป็นบ้าคลั่ง แล้วอายหนักหนา ยิ่งคู่บ่าวสาว เขาเคียงคู่มา เห็นน้ำ สังข์พา น้ำตาพี่หลั่งริน ได้ยินได้รู้ ได้ดูกับตา หมดวาสนา เพราะว่าพี่ขาดเงิน Solo... ..กิ่งเอย แม่กิ่งงาม เห็น ใจนงราม แล้วจำห่างเหิน เจ้าสุขเลิศล้น พี่ซิทนก้มหน้าเดิน ความรักล่วงเลย มาขอขมา กิ่งเอยดอกฟ้า สัญญาขาดกัน ให้ความฝัน นั้นจงฝากดิน Solo... ..ได้เอ่ยเพียง เสียงแผ่วลา เห็นรอยดวงหน้า แล้วพาถวิล ตัดอกตัดใจ น้ำตาไม่ให้ริน สมแล้ว ยุพิน คู่นอนกอดนาง พี่เป็นผู้แพ้ เหมือนแพแตกพัง ต้องแรมร้าง หาทางไม่เจอ Solo... ..ได้เอ่ยเพียง เสียงแผ่วลา เห็นรอยดวงหน้า แล้วพาถวิล ตัดอกตัดใจ น้ำตาไม่ให้ริน สมแล้ว ยุพิน คู่นอนกอดนาง พี่เป็นผู้แพ้ เหมือนแพแตกพัง ต้องแรมร้าง หาทางไม่เจอ..