ไกลบ้านวันน้องแต่ง - แมน มณีวรรณ Dm ..หิ้วกระเป๋า ขึ้นรถโดยสารลาถิ่น ป่านนั้นก็ยังได้ยิน เสียงเครื่องไฟ ดังมาวอนๆ แต่งงานแล้วหนอ แฟนอ้ายเธอไม่อาทร แฟนเก่าคืออ้ายจำจร ทิ้งเฮือนนอน หนีตายดาบหน้า ..ไม่อาจฝืน ไปยืนให้เขาดูหมิ่น ฝากซองกินดองยุพิน หนุ่มชาวดิน ย่านกินน้ำตา เจ้าบ่าวเงินแสน นั่งแท่นเคียงน้องวิวาห์ เสียงคนเอิ้นขวัญลอยมา เหมือนวิญญา อ้ายโดนเรียกไป ..ปวดใจ คิดไปเห็นหน้าแฟนเก่า ยามเธอแต่งชุดเจ้าสาว โฉมเจ้าคงสวยเกินใคร อ้ายคนมีเวร บ่ได้เห็นวันเจ้าไฉไล ได้แต่นึกภาพในใจ นั่งรถไปใจลอยถึงเจ้า เธอเข้าหอ อ้ายนั่งกอซอใจสั่น รถเอียง เหมือนเสียงเตียงลั่น ป่านนี้เฮือนงาน เจ้าคงย่าวๆ รถ บขส. ถึง กทม.รุ่งเจ้า อ้ายซึมนั่งกอดกระเป๋า ให้ใจหายเมา ค่อยหางานทำ.. ดนตรี .......... ..เธอเข้าหอ อ้ายนั่งกอซอใจสั่น รถเอียง เหมือนเสียงเตียงลั่น ป่านนี้เฮือนงาน เจ้าคงย่าวๆ รถ บขส. ถึง กทม.รุ่งเจ้า อ้ายซึมนั่งกอดกระเป๋า ให้ใจหายเมา ค่อยหางานทำ.. | อ้อนน้องกลับนา - แมน มณีวรรณ F ....ดนตรี........ ยาม ค่ำแลง ตะวัน จะลับขอบฟ้า อ้าย คิดฮอดหน้า สาวบ้านนา ที่จากไกล ได้ ไปอยู่เมืองกรุง ลืมบ้านทุ่ง แล้วหรือทรามวัย น้อง ไปลี้อยู่ไส จึงให้อ้าย ตั้งตารอคอย .ลม วอย วอย คอย ตะวันค่ำแลง ก่อนนี้ เคยมีคำแพง เคียงคู่ เดินกลับจากนา เดิน หยอกล้อ เคลียคลอ กันสุขอุรา สวรรค์บ้านเราชาวนา จะหาสุขใดไหนปาน >ทำงานล้า กะยังมีใจชื่น กำลังใจข้างหน้า มีเจ้าคู่กัน เดี๋ยวนี้นั้น แสนเปลี่ยววังเวง สิฟังเพลงฟังลำ บ่ม่วนหูคือกี้ .น้อง จากพี่ไป ไม่มีข่าวคราว ฮู้ บ่นอน้องสาว ว่าอ้ายเฝ้า คอยนาง บ้านนาก่อนเคยสุขสันต์ เดี๋ยวนี้นั้น ซบเซาอ้างว้าง กลับเถิด กลับเถิดน้องนาง พี่ยังตั้ง ตารอคอย .ลม วอย วอย จงลอย พัดผ่าน ไป ดลใจนงคราญ ที่จากบ้าน ให้กลับคืนนา ว่า อ้ายคนอยู่หลัง เขานั้น ยังคอยตั้งตา ดลใจ ให้เขากลับมา อยู่กับข้า ที่บ้านนาเรา .คืนสาเจ้า อย่าไปเนาบ้านเพิ่น กลับมาเปิ่นเวิ่นแก้ม คือกี้เก่าหลัง คิดฮอดบ้างว่าพี่ยังคอย อย่าสิไปลอยๆ ห่างลาพี่เด้อน้อง .. . |
No comments:
Post a Comment